Schrijver: Betje Wolff en Aagje Deken Jaar gepubliceerd: 1781 Met dank aan Jeanne Albers voor het insturen van de tekst
Mijn lief, mijn lief, staat u mijn wijs van leven
(zijt gij zo veranderd?) nu in ’t geheel niet aan?
Zeg mij, wat tekens zal ik u toch geven,
dat mijn geluk niet slechts bestaat in waan?
Gij mij verlaten?
Heb ik dat te vrezen?
Omdat ik op het land
gestadiglijk moet wezen?
Geef mij uw hand,
mijn lief, geef mij uw hand, geef mij uw hand!
Gij spraakt weleer: ik wil hier buiten wonen.
Toen vondt gij uw vermaak in dit stille lieve veld.
Wat vriendschap woudt gij mij toen al betonen!
Wat hebt gij mij toen niet al moois verteld!
Gij gingt naar buiten
om de koeien te drijven;
ja, dat deed gij toen;
en wilde toen lang blijven
bij mij in ’t groen;
dan zei jij: o hoe aangenaam is ’t groen!
Wat, zoete meisje, deed u zo verandren?
Wat geeft u toch de stad? ‘k Versta ‘r niets van.
Beminnen wij weer als voormaals elkandren
en neem jouw getrouwe nu ook tot uw man!
Schei uit met dienen.
Je kunt niet verzinnen
hoe wel je zult doen
met mij te beminnen:
dan zit je in ’t groen;
je bent vrouw en voogd en woont in ’t groen!
Uit: Bloemlezing uit de Economische Liedjes van Betje Wolff en Aagje Deken (1781), samengesteld en ingeleid door Johan van Nieuwenhuizen, Uitgeverij V.A. Kramers 1963.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
