Boerenkrijgszang

Kent gij het land, waar stoere helden wonen,
Wier harten onbevreesd zijn voor den dood,
Die waarheide, recht en vrijheid hoog vereren,
Verdedigen als hun dierbaar kleinood?
Die helden dan, zij hebben onze zeden,
Zij spreken onze schone moedertaal
En hebben steeds met onzen God gestreden,
Voor vrijheid van hun dierbaar land Transvaal.

Refrein:
Hoera, hoera, Transvalers voorwaarts nu,
Laat ons attaqueeren
Op dien Engelsman
Hoera, hoera, Transvalers voorwaarts nu.
Hoera, hoera, Transvalers voorwaarts nu.

De Boeren grijpen thans naar hunne wapenen,
Verdedigen hun dierbaar stukje grond,
De plek waarop zij eenmaal zijn geboren,
Waar ’t voorgeslacht zijn voedsel eens op vond,
En God vertrouwend onder biddend opzien,
Geeft rijk en arm elkaar de broederhand,
Als helden zullen zij te samen strijden,
Voor vrijheid van hun dierbaar vaderland.

Refrein

En het commando roept hen fluks ten strijde,
En ouden reeds met ’t zilverwitte haar,
En knapen zelfs nog bijna kleine kinderen
Zij vormen éne wakkere krijgerschaar,
De vaan der vrijheid wordt thans hoog geheven,
Ziet hoe zij allen kloek ten strijde gaan,
En overwinnen zullen zij of sterven,
Maar nimmer onder Engelands koning staan.

Refrein

Een knaapje overdekt met bloed en wonden
Vecht kranig door nog, als een wakker held,
Maar eensklaps wordt de kloeke brave jongen,
Door ’s vijands bajonetten neêrgeveld.
Genade wil men hem dan nog doen zeggen,
Maar hoe of de Engelsman ’t ook gebood
Genade? Nooit! zoo sprak de jonge krijger,
Genade? Nooit! neen steek mij liever dood!

Refrein

Ach, kinderen, roept een stervende vader,
Een dodelijk gekwetste oude man.
Zult gij Uws vaders dood vooral toch wreken,
Op dien gehate, vuige Engelsman?
Nog éénmaal opent hij de matte ogen
En vuurt voor ’t laatst zijn stoere zonen aan:
Gij moet het winnen, of gij moet ook sterven,
Maar nimmer moogt ge onder Engeland staan!