Schrijver: Willem Gijsels & Emiel Hullebroeck Jaar gepubliceerd: 1933 Met dank aan Jeanne Albers voor het insturen van de tekst
Ik was naauwlyks vyftien jaar,
een zwierbol na den aard
Daarby een zware dobbelaar,
myn geld verteerd by billard en kaart;
Zoo nutteloos bragt ik door myn geld,
dat heeft myn op het laatst gekweld
Geruineerd was ik totaal,
en ziet ik wierd Koloniaal.
Maar nu ben ik weder vry
en heb steeds uitgerost.
Wat ben ik ook van harte bly,
dat ‘k geweest ben op die ooster kust;
want ziet voor Vorst en Vaderland,
heb ik myn leven gansch verpand;
En ziet ik greep het heldenstaal,
en ik ben ook Koloniaal.
Deez medaille die hier prykt
al op myn fiere borst,
tuigd hoe dapper dat ik stryd
voor Vaderland en Vorst,
Voor Java werd my dit vereerd,
daar heb ik ook niet gemankeerd
Ja dat betuigt de zegepraal,
en ik ben ook Koloniaal.
K o c k dat was ons Generaal,
die heeft ons aangevoerd
Hy sprak mannen altemaal.
Toont dat gy hebt nog hollands bloed,
want ziet voor Vorst en Vaderland,
hebben wy ons leven gansch verpand
Zoo sprak, zoo sprak ons Generaal,
en ik ben steeds Koloniaal
