Home / Liedjes / Turks volkslied

Turks volkslied

Schrijver: Mehmet Akif Ersoy
Met dank aan Jeanne Albers voor het insturen van de tekst

Istiklâl Marsi

Korkma, sönmez bu safaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yildizidir, parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.

Catma, kurban olayim, çehreni ey nazli hilal!
Kahraman irkima bir gül! Ne bu siddet, bu celal?
Sana olmaz dökülen kanlarimiz sonra helal…
Hakkidir, hakk’a tapan, milletimin istiklal!

Ben ezelden beridir hür yasadim, hür yasarim.
Hangi çilgin bana zincir vuracakmis? Sasarim!
Kükremis sel gibiyim, bendimi çigner, asarim.
Yirtarim daglari, enginlere sigmam, tasarim.

Garbin afakini sarmissa çelik zirhli duvar,
Benim iman dolu gögsüm gibi serhaddim var.
Ulusun, korkma! Nasil böyle bir imani bogar,
‘Medeniyet!’ dedigin tek disi kalmis canavar?

Arkadas! Yurduma alçaklari ugratma, sakin.
Siper et gövdeni, dursun bu hayasizca akin.
Dogacaktir sana va’dettigi günler hakk’in…
Kim bilir, belki yarin, belki yarindan da yakin.

Bastigin yerleri ’toprak!’ diyerek geçme, tani:
Düsün altinda binlerce kefensiz yatani.
Sen sehit oglusun, incitme, yaziktir, atani:
Verme, dünyalari alsan da, bu cennet vatani.

Kim bu cennet vatanin ugruna olmaz ki feda?
Suheda fiskiracak topragi siksan, suheda!
Cani, canani, bütün varimi alsin da hüda,
Etmesin tek vatanimdan beni dünyada cüda.

Ruhumun senden, ilahi, sudur ancak emeli:
Degmesin mabedimin gögsüne namahrem eli.
Bu ezanlar-ki sahadetleri dinin temeli,
Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli.

O zaman vecd ile bin secde eder -varsa- tasim,
Her cerihamdan, ilahi, bosanip kanli yasim,
Fiskirir ruh-i mücerred gibi yerden na’sim;
O zaman yükselerek arsa deger belki basim.

Dalgalan sen de safaklar gibi ey sanli hilal!
Olsun artik dökülen kanlarimin hepsi helal.
Ebediyen sana yok, irkima yok izmihlal:
Hakkidir, hür yasamis, bayragimin hürriyet;
Hakkidir, hakk’a tapan, milletimin istiklal!

Nederlandse vertaling van het Turkse volkslied:

De Onafhankelijkheidsmars

Vrees niet! De rode vlag die wappert aan de horizon zal nimmer doven,
Immers, zij is de allerlaatste haard dat laait over mijn vaderland
Zij is de ster van mijn volk, dat zal schitteren
Zij is van mij, Zij behoort enkel mijn volk toe

Frons niet, ik smeek u, o teruggehouden sikkelmaan
Lach mijn heldhaftige ras toe! Waarom zulk een geweld, waarom zulke woede?
Anders zal ons bloed, vergoten in uw naam, u niet toekomen
Want de vrijheid is het absolute recht van mijn godvrezende volk

Ik was vrij vanaf het begin en zal het altijd zijn
Welke gek zal me in kettingen zetten? Het idee verbaast mij!
Ik ben als een brullende vloed; krachtig en onafhankelijk
Ik zal bergen verscheuren, ik zal de oneindigheid overtreffen, en dan nog zal ik uitstromen!

Al omringt een stalen pantsermuur de westelijke horizont,
Ik heb een bastion in mijn hart vol van geloof!
Je bent machtig, vrees niet! Hoe kan het tandeloze monster,
dat je “beschaving” noemt zo’n groot geloof wurgen?

Mijn vriend! Laat niet mijn geboorteland in de handen van gemene mensen!
Geef uw borst als pantser! Houd deze beschamende stormloop tegen!
Want snel zal de dag van de goddelijke belofte komen
Wie weet het? Misschien morgen? Misschien nog wel sneller!

Zie niet de grond waar u op loopt als zuivere aarde,
Maar denk over de duizenden onder u die eronder liggen, zonder een begrafenis
U bent de edele zoon van een martelaar, behoud de traditie, kwets niet uw voorvader!
Zelfs wanneer u werelden wordt beloofd, geef dit paradijs van een geboorteland niet op

Welke man zou niet willen sterven voor dit hemelse stuk land?
De martelaren zouden uitstorten als u de grond zou uitdrukken! Martelaren!
God mag al mijn geliefden en al mijn bezit nemen als hij wil
Maar laat hem mij niet van mijn enige echte geboorteland op deze wereld beroven

De enige smeekbede van mijn ziel aan U, Ο God, is dit:
Laat geen vreemde hand de borst van mijn heiligdom bezoedelen
Laten deze gebedsoproepen, waarvan de belijdenissen de kern van het geloof zijn,
eeuwig over mijn vaderland weerklinken

Dan zal mijn grafsteen, als er een is, duizenden keren met zijn voorhoofd de aarde raken (zoals in salaat) in geestvervoering
O God, tranen van bloed stromen uit mij, uit iedere wond,
Mijn lijk zal van de aarde stromen als een geest,
En dan zal ik wellicht opstijgen en de hemel bereiken

Dus beweeg en golf als de dagende hemel, o glorieuze halve maan,
Zodat elke laatste daling van ons bloed definitief waardig kan zijn!
Noch zult u, noch mijn natie zal ooit gedoofd worden!
Absolute vrijheid is het recht van mijn altijd vrije vlag;
Vrijheid is het absolute recht van mijn godvrezende natie!



De Turkse dichter Mehmet Akif Ersoy (1873-1936) schreef de tekst voor het Turkse volkslied ('De Onafhankelijkheidsmars' in het Nederlands).

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten