Wie kent de volledige tekst van het gedicht ‘de schipper’?
De eerste strofe luidt als volgt:
Een schipper zat aan het stille strand
der Middellandse zee.
Zijn harte klopte luid en bang,
verfronst gelach verwrong zijn wang,
zijn oog klom ontevree
De volledige tekst: de schipper,
Een schipper zat aan stille strand der middellandse zee. Zijn harte klopte luid en bang, verfronst, gelach verwrong zijn wang. Zijn oog klom ontevrée, soms balde hij de forse vuist of daar de vijand stond. Soms kreunde hij zo lijdenszacht, en dan… ontsnapte klacht aan klacht aan zijn verbleekte mond. Soms stiet hij luide en woedend uit: mijn gretige wraak ontsnapt gij niet. Neen, bij de hemel die ons ziet. U knakken dat zal ik! Gij hebt me mijn bestaan ontroofd, mij dag aan dag getard. Doch eenmaal komt de beurt aan mij, dan ken ik ook geen mèèlij meer, dan breek ik U het hart! Hier zweeg hij, vaal en uitgeput en staarde voor zich uit. Hij dacht aan wraak, gekoeld in ’t bloed, Doch… eensklaps steeg er uit een vloed een krijsend noodgehuil. Geen stonde, of reeds is hij ter plaats van waar de hulpschreeuw klonk. Hij tuurt, en buigt en zoekt en ziet… God!… Was dat het kind mijns vijands niet dat in de golven zonk? En hijgend dreunde hard zijn stem, zou ’t uur der wrake slaan? Ha!!… Als zijn zoontje in zee versmoort, dan wordt mijn vijands hart doorboord, dan is mijn wraak voldaan. Toen liep er een siddering langs zijn ruw gebronsd gelaat, hij hoorde een stem die hem verweet, Zeg op, wat ’t knaapje U ooit misdeed dat gij het sterven laat! Hij springt – en tast – en plast, en grijpt de kleine drenkeling vast en brengt hem op het strand. Doch zie…daar zinkt de schipper neer, Welk wonder heeft hij nu verplet. Het knaapje dat hij heeft gered…Dat is zijn eigen kind! En langs zijn rimpel ruw gelaat, Loopt lijze laan op traan. Hij wrijft zijn zoontje keer op keer; De kleine lieveling ademt weer en kijkt zijn vader aan. De Heer zij dank, wiens goedheid mij dit knaapje tweemaal gaf. Zo mocht de schipper, vroom en blij, Gods zegen blijve mij ter zij, Mijn wraakzucht ligt in ’t graf.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
De volledige tekst: de schipper,
Een schipper zat aan stille strand der middellandse zee. Zijn harte klopte luid en bang, verfronst, gelach verwrong zijn wang. Zijn oog klom ontevrée, soms balde hij de forse vuist of daar de vijand stond. Soms kreunde hij zo lijdenszacht, en dan… ontsnapte klacht aan klacht aan zijn verbleekte mond. Soms stiet hij luide en woedend uit: mijn gretige wraak ontsnapt gij niet. Neen, bij de hemel die ons ziet. U knakken dat zal ik! Gij hebt me mijn bestaan ontroofd, mij dag aan dag getard. Doch eenmaal komt de beurt aan mij, dan ken ik ook geen mèèlij meer, dan breek ik U het hart! Hier zweeg hij, vaal en uitgeput en staarde voor zich uit. Hij dacht aan wraak, gekoeld in ’t bloed, Doch… eensklaps steeg er uit een vloed een krijsend noodgehuil. Geen stonde, of reeds is hij ter plaats van waar de hulpschreeuw klonk. Hij tuurt, en buigt en zoekt en ziet… God!… Was dat het kind mijns vijands niet dat in de golven zonk? En hijgend dreunde hard zijn stem, zou ’t uur der wrake slaan? Ha!!… Als zijn zoontje in zee versmoort, dan wordt mijn vijands hart doorboord, dan is mijn wraak voldaan. Toen liep er een siddering langs zijn ruw gebronsd gelaat, hij hoorde een stem die hem verweet, Zeg op, wat ’t knaapje U ooit misdeed dat gij het sterven laat! Hij springt – en tast – en plast, en grijpt de kleine drenkeling vast en brengt hem op het strand. Doch zie…daar zinkt de schipper neer, Welk wonder heeft hij nu verplet. Het knaapje dat hij heeft gered…Dat is zijn eigen kind! En langs zijn rimpel ruw gelaat, Loopt lijze laan op traan. Hij wrijft zijn zoontje keer op keer; De kleine lieveling ademt weer en kijkt zijn vader aan. De Heer zij dank, wiens goedheid mij dit knaapje tweemaal gaf. Zo mocht de schipper, vroom en blij, Gods zegen blijve mij ter zij, Mijn wraakzucht ligt in ’t graf.
Met deze reactie is een bijlage meegestuurd. SeniorPlaza stuurt deze per e-mail aan de betrokkenen: de-schipper-2.jpg
Ik heb ondertussen de volledige tekst van de schipper.
In bijlage de tekst
graag het hele gedicht uit mijn jeugdjaren! 8ste leerjaar Zevekote.