Onze Lieve Vrouwke van Vlaanderen, luister,
deze is een avond veel schoner dan d’anderen,
want ik leef in verwachting van groot geluk.
Och, mensen zijn mager in hun vertrouwen en dik van begeerte, maar Gij alleen…….
Onze-Lieve-Vrouwke van Vlaanderen, luister:
dees is een avond veel schoner dan de ander, want ik leef in verwachting van groot geluk.
Och, mensen zijn mager in hun vertrouwen en dik van begeerte, maar gij alleen, Lieve Vrouwke, kunt bidden, als wij ’t niet kunnen, met woorden die gloeien gelijk een monstrans voor de voeten van uwen Zoon in de hemel…
De ballingschap op ons eiland hier,
is een kluis geweest voor mijn levensplezier en een pij weegt té zwaar op mijn zotte schouders.
Geef, Lieve Vrouwke, mijn vreugde weer,
en dat ik ze voere gelijk een zon,
op schild en harnas… Noblesse oblige.
En laat dan in mijn hart het rivierke klateren van uw genade want ik heb dorst naar geluk als naar moeders kus.
Maak dat de reis van mij en Brabo
en Lamme een kruisvaart van blijdschap zij.
Zend ons de wind als een gunst in de zeilen en wees ons kompas, gij, Ster-van-de-zee.
Blijf gij voor ons, als voor alle zoekers, een koesterende benedictie…
Moeder van Vlaanderen, bid voor ons.
Anton van de Velde
Tijls avondgebed.
Onzelievevrouwke van Vlaanderen,
dees is een avond veel schoner dan d’andere,
want ik leef in verwachting van groot geluk.
Och, mensen zijn mager in hun begeerte, en dik van verlangen.
Maar gij alleen, Lievevrouwke, kunt bidden zoals wij het niet kunnen, met woorden die gloeien gelijk een monstrans, voor de voeten van uwen Zoon in de hemel.
De ballingschap op ons eiland hier, is een kruis geweest voor mijn levensplezier.
En een pij weegt te zwaar op mijn zotte schouders.
Geef Lievevrouwke, mijn vreugde weer, en dat ik ze voere gelijk een zon op schild en harnas. Noblesse oblige.
Maak dat de reis van Lamme en mij, een kruisvaart van blijdschap zij.
Schenk ons de wind als een gunst in de zeilen. En wees ons kompas, Ster van de zee.
Wees gij voor ons, en voor alle zoekers,
één koesterende benedictie.
Moeder van Vlaanderen, bid voor ons.
Tijl’s avondgebed.
Onze-Lieve-Vrouwke van Vlaanderen, luister:
dees is een avond veel schoner dan de ander, want ik leef in verwachting van groot geluk.
Och, mensen zijn mager in hun vertrouwen en dik van begeerte, maar gij alleen, Lieve Vrouwke, kunt bidden, als wij ’t niet kunnen, met woorden die gloeien gelijk een monstrans voor de voeten van uwen Zoon in de hemel…
De ballingschap op ons eiland hier,
is een kluis geweest voor mijn levensplezier en een pij weegt té zwaar op mijn zotte schouders.
Geef, Lieve Vrouwke, mijn vreugde weer,
en dat ik ze voere gelijk een zon,
op schild en harnas… Noblesse oblige.
En laat dan in mijn hart het rivierke klateren van uw genade want ik heb dorst naar geluk als naar moeders kus.
Maak dat de reis van mij en Brabo
en Lamme een kruisvaart van blijdschap zij.
Zend ons de wind als een gunst in de zeilen en wees ons kompas, gij, Ster-van-de-zee.
Blijf gij voor ons, als voor alle zoekers, een koesterende benedictie…
Moeder van Vlaanderen, bid voor ons.
Anton van de Velde
Ik meen het juiste avondgebed van Tijl in mijn bezit te hebben (van Anton van de Velde) en stuur het jullie gaarne door.
Ik had graag dat mij dit gedicht zou doorgestuurd worden ik zoek er al zo lang naar en wens het te gebruiken voor moederdag. Met dank
Tijls avondgebed.
Onzelievevrouwke van Vlaanderen,
dees is een avond veel schoner dan d’andere,
want ik leef in verwachting van groot geluk.
Och, mensen zijn mager in hun begeerte, en dik van verlangen.
Maar gij alleen, Lievevrouwke, kunt bidden zoals wij het niet kunnen, met woorden die gloeien gelijk een monstrans, voor de voeten van uwen Zoon in de hemel.
De ballingschap op ons eiland hier, is een kruis geweest voor mijn levensplezier.
En een pij weegt te zwaar op mijn zotte schouders.
Geef Lievevrouwke, mijn vreugde weer, en dat ik ze voere gelijk een zon op schild en harnas. Noblesse oblige.
Maak dat de reis van Lamme en mij, een kruisvaart van blijdschap zij.
Schenk ons de wind als een gunst in de zeilen. En wees ons kompas, Ster van de zee.
Wees gij voor ons, en voor alle zoekers,
één koesterende benedictie.
Moeder van Vlaanderen, bid voor ons.
Onze Lieve Vrouwke van Vlaanderen, luister,
Deze is een avond veel schoner dan d’ anderen,
Want ik leef in verwachting van groot geluk.
Och, mensen zijn mager in hun vertrouwen
en dik van begeerte, maar Gij alleen,
Lieve Vrouwke, kunt bidden als wij ’t niet kunnen.
….
Geef Lieve Vrouwke, mijn vreugde weer
En dat ik ze voer gelijk een zon
Op schild en harnas.
Laat in mijn hart het rivierke klateren
Van uw genade, want ik heb dorst
Naar geluk als naar moeders kus.