Mijn moeder zei vaak een versje voor ons op over een jongen die stroop moest halen bij de kruidenier en bang was voor zijn eigen schaduw.
Het ging ongeveer zo:
Moe riep op zekere avond,
Jan kom eens even hier
en haal wat stroop mijn jongen,
bij onzer kruidenier.
Hier heb je geld …???
Jan gaat.
Pas is hij buiten of hij kijkt om zich heen,
Wat is het stil en donker.
He, ik ben niks graag alleen…
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
