Onderstaand gedicht heb ik op de lagere school voorgedragen, maar ben het een heel stuk kwijt:
Het berkenboompje in het bos
Stond stilletjes te treuren.
Ach zei het zuchtend tot de spin
Mijn blaadjes gaan verkleuren.
Ja, lachte de spin het is nu de tijd
de herfst is in het land,
en blij hing zij haar weefsel op
van fijn gesponnen kant
Toen kwam de speelse wind eraan
en liet zijn mantel zwieren
Hoera, hoera daar ben ik dan
we gaan het herfstfeest vieren
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.