Maak uw keuze
Bekijk ook
Over een herbergier en een kunstschilder
Wilma Groeneveld - 27-01-2020
| Dichter(es): | onbekend |
Ik heb ooit eens een gedichtje gehoord over een herbergier die een beer aan een touw liet schilderen op zijn uithangbord. De schilder was een slimmerik, hij had gezegd dat hij beter een beer aan een ketting kon schilderen, want een touw kon de beer doorknagen. Maar de herbergier wilde toch een touw. De schilder gaat aan de gang en schildert een prachtige beer aan een touw, echter, hij schildert het touw met olieverf en de beer met waterverf. De herbergier is vol lof over het uithangbord en betaalt de schilder overvloedig. ’s Nachts steekt er een storm op en het regent er flink bij. De volgende ochtend kijkt de herbergier naar zijn uithangbord en krijgt de schrik van zijn leven. Alleen het touw prijkt nog op het bord, maar de beer is verdwenen. Snel gaat hij naar de schilder toe om te zeggen wat er is gebeurd. Tja…dat had ik u al gezegd, ik had geadviseerd een ketting te schilderen ipv een touw!
(Daar is dus een gedicht van, kent iemand dit verhaal?)
SeniorPlaza.nl
Menu
Interactie
Populair
Nieuwsbrief
Aanmelden voor SeniorPlaza algemene maandelijkse nieuwsbrief
Copyright © 2024
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
Ha, wat goed zeg! Fijn dat u het heeft gevonden. Hartelijk bedankt! Met vriendelijke groet, Wilma Groeneveld.
Met deze reactie is een bijlage meegestuurd. SeniorPlaza stuurt deze per e-mail aan de betrokkenen: De-herbergier-en-de-schilder.png
Hallo Wilma,
Nou, het gedichtje kun je rustig een gedicht noemen vind ik.
Een heel verhaal in dichtvorm.
Ik kende het nog niet.
Bedankt voor de oproep, zo kom ik ook nog eens wat leuks tegen.
Hieronder volgt het gedicht voor je.
En in de bijlage zit de tekst ooknog een keer.
Met vriendelijke groet,
Henk.
De herbergier en de schilder
De herbergier van ’t dorpje A
Dacht eens op zekeren keer
‘k Wil aan mijn deur een uithangbord
Waarop moet staan een beer
Een beer die vast ligt aan een paal
Gebonden met een touw
In ’t midden van een boerenerf
Dat is wat ik hebben wou
Een oude schilder wordt ontboden
En komt bij onze waard
En toen hij de opdracht heeft gehoord
Sprak hij toen heel bedaard
Ik wil dat bord wel schilderen, zie,
Doch ‘k geef u goede raad
Leg toch de beer nooit aan een boom
Ge weet dat dit niet gaat
Een beer is sterk, dat is bekend
Die bindt men aan geen boom
Maar legt hem aan een ketting vast
Dat is wat ik U raden zou
De herbergier houdt voet bij stuk
En blijft bij zijn besluit
Ik zeg dat ik het hebben wil
En daarmee is het uit
De schilder heeft het bord gereed
De waard is in zijn schik
Maar ziet niet dat de schilder hem
Bekijkt, met schalkse blik
Daar hangt nu ’t bord en iedereen
Blijft van bewondering staan
De schilder lacht en ook de waard
Want, beiden zijn voldaan
Daar steekt des nachts een stormwind op
Het bord zwiept heen en weer
De lucht is zwart, de regen valt
Bij stromen gutsend neer
O nee mijn bord, dacht toen de waard
Die regen doet geen goed
En toen het dag was heeft hij zich
Naar buiten heen gespoed
Gelukkig hing het bord er nog
Maar kijk, waar is de beer?
En hoe hij kijkt en nog eens kijkt
De beer ziet hij niet meer
De schilder kwam toen men hem riep
En lachte in zijn vuist
En zei, toen hij de waard zag staan
Mijn opmerking was toch juist
Men legt een beer nooit aan een touw
Ik heb het wel voorzien
Gij sloeg mijn raad toch in de wind
En nu de ramp gezien
De schilder had het uithangbord
In olieverf gemaakt
Maar dat van de beer was waterverf
Dat heeft hij nooit verhaald