pruimen

W.C. van Uden - 08-09-2016


Type: versje

hallo,
vroeger kenden wij dit versje en het begon zo:

Jantje zag eens pruimen hangen
als eieren zo groot
het scheen dat Jantje ze wou gaan plukken
ofschoon zijn vader het hem verbood.

Verder kan ik het niet meer.









4 reacties

  1. Arnold Poortinga

    Pruimejantje (naar H. van Alphen)
    John O’Mill 1915-2005

    Jantje zag eens pruimpjes hangen
    Oh, als eieren zo groot;
    De tuinman zag zijn bolle wangen
    Sloeg de vuile gapper dood.

  2. Zoals ik het mij herinner, is het zo:

    Jantje zag eens pruimpjes hangen
    O, als eieren zo groot
    ’t scheen dat Jantje wou gaan plukken
    ‘Schoon zijn vader ’t hem verbood.
    “Hier is” zei hij “noch mijn vader, noch de tuinman die het ziet.
    Aan een boom zo volgeladen mist men 5,6 pruimpjes niet.
    Maar ik zal niet plukken, ik loop heen.
    Zou ik om een handvol pruimen ongehoorzaam wezen? Neen!”
    Maar zijn vader die hem stil beluisterd had,
    kwam hem onder ’t lopen tegen, vooraan op het middenpad.
    “Kom, mijn Jantje, kom mijn kleine hartendief,
    nu zal vader pruimpjes plukken, nu heeft vader Jantje lief.
    En papa ging aan ’t schudden, Jantje raapte schielijk op.
    Jantje kreeg z’n hoed vol pruimen en liep heen in een galop

    Hartelijke groeten,

  3. Jantje zag eens pruimen hangen

    Jantje zag eens pruimen hangen,
    O! als eieren zo groot.
    ’t Scheen, dat Jantje wou gaan plukken,
    Schoon zijn vader ’t hem verbood.
    Hier is, zei hij, noch mijn vader,
    Noch de tuinman, die het ziet:
    Aan een boom, zo vol geladen,
    Mist men vijf, zes pruimen niet.
    Maar ik wil gehoorzaam wezen,
    En niet plukken; ik loop heen.
    Zou ik om een hand vol pruimen
    Ongehoorzaam wezen? Neen !

    Voort ging Jantje, maar zijn vader,
    Die hem stil beluisterd had,
    Kwam hem in het lopen tegen
    Vooraan op het middenpad.
    Kom mijn Jantje, zei de vader,
    Kom mijn kleine hartedief!
    Nu zal ik u pruimen plukken,
    Nu heeft vader Jantje lief.
    Daarop ging Papa aan ’t schudden,
    Jantje raapte schielijk op.
    Jantje kreeg zijn hoed vol pruimen,
    En liep heen op een galop.

  4. Hier het gedicht van Jantje zag eens pruimen hangen.

    De Pruimeboom – H. van Alphen

    Jantje zag eens pruimen hangen
    O als eieren zo groot
    ’t scheen dat jantje wou gaan plukken
    Schoon zijn vader ’t hem verbood
    Hier is hij zei hij,noch mijn vader
    Noch de tuinman die het ziet
    Aan een boom zo vol geladen
    Mist men vijf zes pruimen niet
    Maar ik wil gehoorzaam wezen
    En niet plukken ;ik loop heen
    Zou ik om een handvol pruimen
    Ongehoorzaam wezen ? neen
    Voort ging jantje ;maar mijn vader
    Die hem stil beluisterd had
    Kwam hem onder het lopen tegen
    Vooraan op het middelpad
    “Kom mijn jantje”zei de vader
    Kom mijn kleine hartedief!
    Nu zal ik pruimen plukken
    Nu heeft vader jantje lief ‘
    Daarop gingpapa aan het schudden
    Jantje raapte schielijk op
    Jantje kreeg zijn hoed vol pruimen
    En liep heen op een galop

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten