Home / Verhalen / Biawak

Biawak

Met dank aan Cor Cornelissen voor het insturen van de tekst

Biawak, de Maleisische naam voor varaan, zag ik voor de eerste keer in1981 toen ik logeerde in het houten huisje van mijn schoonouders, in Parit Api Api, in de buurt van Pontian, Johor, Malaysia. Ik weet nog steeds, hoe ik die eerste avond in het houten huisje, in het bos omgeven door rubberbomen en ananasplantages, werd lek gestoken door de muggen. Maar goed de volgende dag goed ingesmeerd met een smeerseltje, ging het al een stuk beter.
De varaan was op zoek naar de kuikentjes, waar de kippen van mijn schoonouders voor gezorgd hadden. De varaan was opgemerkt door de twee honden die afstamden van de Australische Djingo. Honden die nergens bang voor zijn. De varaan werd de boom ingejaagd, kwam na zonsondergang naar beneden. Zich traag voor bewegend. Maar, vergis je niet, de varaan is razend snel wanneer hij in gevaar is. Dat merkte de honden al snel, zij moesten al gauw jankend het veld ruimen. Maar voor de rest zijn varanen beesten waar je niet bang voor hoeft te zijn. Eerder schuw dan een gevaar voor de mens.
Wel heb ik een keer een varaan uit mijn vijver moeten halen. De Koikarpers en goudvissen, hadden schijnbaar toch een te grote aantrekkingskracht voor het beest. Gelukkig was ik op tijd om de vissen van hun jager te bevrijden. Ik hoorde het beest nog wel mompelen: Orang Belanda semuah nampak (die Hollander ziet ook alles).

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten