Home / Verhalen / De elektrische tandenborstel

De elektrische tandenborstel

Met dank aan Ivan Grud voor het insturen van de tekst

Het was de verjaarsviering van de Penenkop, en dat moest gevierd worden. Dus de fles ging rond, de afdronk werd met bier geslecht. De meiden aan de Vieux met cola, en omdat er eigenlijk niets te lachen was, vertelde men de enen flauwe mop na de andere, en men schaterde het uit. De clou van de mop was ver te zoeken, maar toch, naar gelang de fles en drankjes genuttigd werden, werden ze wat pikanter en de mop leuker. Tranen biggelden over de wangen en menig druppeltje nestelde zich in het damesondergoed.
De mannen hadden de meeste lol en sloegen zich met kletsende handen op de dijen, zij brulden letterlijk van het lachen. Ook stampte het gehele gezelschap regelmatig op de vloer, al doende hun gelach kracht bij te zetten. Het hele gezelschap deed denken aan een toneelstuk van Harold Pinter, hilarisch vreemd, en vertoonden een wat paranoïde gedrag wat de lichaamstaal betrof.
Boeren, afgedwongen uit de magen der heren en geproduceerd door biergassen en zoute pindaas, vlogen over tafel, en weldra ontstond er een soort van competitie, wie het harst kon boeren. Dan alsof het nog niet genoeg was vloog er op gegeven moment, begeleidt met een enorme boer, een gebit over de tafel. Wie het toebehoorde, dat werd niet direct herkent, ook al omdat de eigenaar zich niet direct melde en het gebit in de bak met chips, welke op de tafel in ruime mate aanwezig, verdween.
Maar dan was daar toch Plofkop die er aanspraak op maakte. Hij viste het vreetmachientje, zoals hij brulde, tussen de chips en nootjes uit, spoelde het af in een halfvol glas met bier en wrong het vervolgens in zijn ingevallen smoelwerk.
“Zuip het nu maar op ook” klootzak schaterde Klaas, “dat is wel mijn glas dooie.” Hierop haalde de plofkop zijn schouders op, “hoezo wil je niet weten hoe je vrouw smaakt?” Dit was de aanleiding tot een golf van seksistische opmerkingen begeleid met knipogen en bekken trekken. Iedereen had lol, maar toch was er een dreveltje gezet tussen de twee.
“Het is trouwens niet de eerste keer dat het mijn bek uitvliegt, ik had van de week nog, sta ik dat onderzooitje te poetsen, ik heb er niet veel meer, maar toch.” Nam nog even een flinke slok en vervolgde, “ik gaf het net de veertiendaagse beurt met zo een elektrisch ding, je weet wel, gehad voor mijn sinterklaas, van die oudste, ging de telefoon.” “Dus ik houd dat ding hangend en al trillend in mijn smoel, en neem de hoorn op, nou dat moet je eens proberen, het lijkt wel of ze met een pneumatische hamer je hersens aan het bewerken zijn.” ‘Zeg ik net hallo, vliegt dat ding uit mijn bek gevolgd door mijn gebit, dwars door de kamer.”
“Normaal niks aan de hand, als die hond van mij niet gek op tandpasta was geweest.” “Wat doet hij, hij neemt mijn gebit in zijn bek, en gaat ervandoor, en dat klote ding lag te rammelen op het zeil.” “Ik er achteraan, vergetend dat ik de telefoon in mijn handen hebt, dus twee stappen en klets, het telefoontoestel op de grond, precies tegen die trillende borstel.” “Toen werd ik helemaal gek, wacht gilde ik naar de hoorn.”
“Wie er aan de lijn was weet ik nou nog niet, maar die heb op zijn minst gedacht, dart er een aanslag met een mitrailleur op mij gepleegd werd.” “Maar ach fijn, die klote hond rende door heel het huis, dus ik er achteraan, breek ik ook nog een keer mijn nek over een bijzettafeltje, ik dacht echt dat ik gek werd.”
“Nou komt het, heb ik hem uiteindelijk klem in de keuken, wringt ik het gebit uit zijn bek, breekt ik het.” “Nou het scheelde weinig of die klote hond had nu ook een prothese nodig gehad.” “Maar ja gelukkig had ik secondenlijm in huis en,” dit zeggende haalde hij opnieuw zijn gebit uit zijn mond en toonde de anderen de gelijmde breuk. Sjaan een goede vijftiger, met enorme tieten, dijen en een kont als een paard gilde het uit, “stop dat smerige ding weer in je smoel, achterlijke viezerik.”
“Weet je, weet je wat pas erg is, als je bezig bent met dat ding en de batterij is op.’ Ze keek hierbij de andere dames onderzoekend aan, alsof ze de herkenning er van zocht. Maar niemand reageerde, alleen Moppie, paapse Moppie zoals men haar noemde, kreeg een rood hoofd, en dat was Sjaan niet ontgaan. “Ja hé, Mop, ben je net lekker bezig laat dat ding het afweten,” ze wreef hierbij zich veel betekenend over haar dijen.” “Koelere Sjaan, dreunde Nelis,” doe jij het met een tandenborstel? ‘ “Ja nou en, weet je hoe lekker dat is, daar kan die leuter van jou niet tegenop.” Wat jij Moppie, vervolgde ze, jij heb er toch ook een, is nie?’
Moppie had nu een hoofd als een fluitketeltje, en stotterde,” ikke, ikke, nee meid, nee hóór.” “Nee, Moppie gebruikt de kwast van de dominee, opperde Ben.” Een kale vijftiger, die er om bekend stond zijn handjes niet te kunnen thuis houden, als er jonge meiden in de buurt waren. Klaas, waarvan men vermoedde dat hij wel eens in de late avonduurtjes bij Moppie op bezoek ging, nam het op voor haar. “Laat jij Moppie nou met rust, en ga op de uitkijk staan bij de kleuterschool, kale gek.” De toon was gezet, na de lachsessie volgde nu onherroepelijk de confrontatie, welke al snel bij een verkeerde opmerking de agressieve kant uit slaat.
Zoals gezegd de toon was gezet, en het dreveltje deed zijn ronde. “Ja kom, niet aan Moppie, hé Klaas? “ stookte Nelis het vuurtje nog wat op en keek daar bij de kring veelbetekenend in het rond. “Daar gaat het niet om, maar ze moeten altijd die meid hebben, aldus Klaas. “ “Nou ik niet dus dan,” aldus Nelis, en trok een vieze smoel, “je mag haar hebben hoor en houden, die paapse trut.’
Moppie begon te snotteren, “ze moeten altijd mij hebben,” friemelde wat met haar zakdoekje, dat ze altijd en eeuwig in haar hand had en liep schouderschokkend naar het keukentje. Klaas liep rood aan, maar durfde toch niet veel meer te zeggen. Ook al, omdat Nelis, op zich een gemoedelijke vent, maar dronken snel agressief was, en de hobby had, om dan met agenten te knokken.
“Nou, nou,” probeerde de Penenkop de boel te sussen, hij voelde de bui al hangen en herinnerde zich zijn laatste verjaardag maar al te goed, “laten we het gezellig houden.” “Ja Nelis, moet je weer de Tarzan uithangen?” in een poging de boel om te zetten naar het vermakelijke, viel de Plofkop hem bij. Maar die opmerking deed het kruitvat ontploffen. Of het onbedoeld was of niet, Nelis kwam nogal wild en dreigend overeind, waarbij hij met zijn lange poten, het toch al niet al te stevige campingtafeltje, finaal onderste boven schopte. Glazen vielen om en op de grond, en de chips, dipsausen en pindaas vlogen alle kanten op. Sjaan die recht tegenover Nelis zat, kreeg het meeste over haar heen, een flinke klodder dipsaus, drank met sigarettenpeuken kleefden aan haar enorme boezem. “Tering gek,” brieste ze, en haalde gelijk uit, en stompte Nelis boven op zijn giechel.
Maar die was wel wat gewend, snoof een keer, als of hij het lekker vond en gaf toen Klaas, die niets meer had gezegd, zo een dreun voor zijn hersens, dat deze met een klap achterover tegen het toch al op instorten staande kabinetje vloog, zo hard, dat alle ruitjes het begaven. “Van mijn moeder, van mijn moeder geweest,” de Penenkop schreeuwde het uit, alsof er een been van hem geamputeerd werd. “Politie, schreeuwde Plofkop, bel de kit, hij is weer gek, ik zie het, ik zie het.”
Maar Nelis had de smaak te pakken, “ja lekker politie, belluhhh.” Greep de Plofkop met zijn grote klauw bij de strot, en drukte hem tegen de grond, en haalde deze zijn smoelwerk door de sausen en chips.
Dit werd de Penenkop te veel, hij pakte de bij lege fles jajum van de grond en sloeg met alle kracht Nelis op zijn kop. Deze sloeg hevig bloedend voorover en waggelde struikelend naar voren. Hij had al gauw het eind van het vier bij vijf groot zijnde kamertje bereikt. Juist toen hij met zijn knar tegen de deur zou knallen, rukte Sjaan deze open, zodat hij al struikelend het portaaltje overvloog, en de daaraan grenzende trap afdonderde.
“Kolere Sjaan, hoorde je die klap?’, vroeg de Penenkop nog met de fles in zijn hand. “Ja, nou en?, van mij mag hij zijn nek breken, pleurop met die idioot.” En of er niets aan de hand was, vroeg zij, “waar staat je stofzuiger, schele,” en zette gelijkertijd het tafeltje overeind. “Zonde van je kabinetje, maar misschien kun je er nog glas in laten zetten.”
De boel werd een beetje aan kant geholpen, en “ach ja het was toch weer gezellig Peen,” opperde Sjaan. “Ach ja we weten nu eenmaal hoe Nelis is, knettergek maar een klein hartje.” Ze was nog niet uit gesproken of de deur ging open, en daar stond Nelis. Zijn kop had meer iets wet van een platgetrapte tomaat met ketshup. “Kolere Peen dat was een goeie, wat een harde klauwen heb jij, heb ik nooit geweten.” “Ja, sorry hoor,” stotterde Nelis, “maar je was zo agressief, ik moest wel.” “Maak toch niet uit, ik weet het toch van mezelf, is er nog een neut?”
Sjaan had een handdoek nat gemaakt in het keukentje, waar Moppie nog steeds zat te mokken. “Kap daar nou eens mee trut, je bent toch ook zo’n trut en je naait toch met Klaas, wat is daar nou mis mee, en je weet hoe Nelis is.” Hierna veegde zij het het bloed van Nelis zijn kop en gaf hem een flesje bier. “Hier zuip op, de jajem is op.” hoe en waarom gaf ze maar geen uitleg aan. “Nou ik ga maar eens zakken,”
Sjaan woonde twee verdiepingen lager, in het van voor de oorlog daterende pandje. “Was gezellig hoor Peen,” zei ze nogmaals. “Ja ik ga ook maar eens,” zei Nelis, het is mooi geweest, “sorry Peen laat het kassie maar maken ik betaal het wel, o.k.,ouwe pikkebaas.”
Sjaan stond met haar sleutels te morrellen, toen Nelis achter haar opdook. “Sjaan wees nu eens eerlijk, doe je het echt met een tandenborstel?” “Soms ja,“en schei uit Nelis, maar een goeie leuter is ook nooit weg hoor.” “Nou, nou,” stotterde Nelis, nou?.” “Wat nou, nou? “ “Kom op dan maar, zeikerd ik heb ook wel trek in een beetje ontspanning na de party en de batterijen zijn ook op.”

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten