Home / Verhalen / Geste!

Geste!




Al heb je misschien geen toekomst meer
Geen uitzicht op een menselijk bestaan
Is soms je leed niet meer te dragen
Is al wat je eens lief had heengegaan

Is het dan de pijn soms of het verdriet
Kan mijn gebaar, mijn hand je geen verlichting geven
Ben je bang nu voor alles wat straks komen gaat
Mis je misschien de zin nu van het leven

Is het terecht dat ieder woord nu ook misplaatst is
En dus ook alle woorden zinloos zijn
Vragen, zelfs mijn hand op je schouder lijkt teveel
Hoe nog troost ik jou, verlicht je pijn

Als straks de zon dan onder gaat
En ik nog steeds met lege handen sta
Wens ik je toch een goede nacht
Het is zo simpel en zo weinig
Maar ik heb wel aan jou gedacht

Vraagtekens!

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten