Home / Verhalen / Het dieet

Het dieet

Met dank aan Ivan Grud voor het insturen van de tekst


Je hebt van die dagen dat alles tegen zit. Zo begon ook mijn dag. Ik kwam mijn bed uit en stapte op de staart van mijn kat, dat wordt ellende vandaag dacht ik. En het klopte ook. Koffiezetapparaat kapot, kortsluiting de zekeringen klapte er uit. Dus geen koffie. Dat is zo’n beetje het ergste wat mij kan overkomen, geen koffie, dan ben ik geen mens.
Mijn besluit was snel genomen, op naar het bruin cafeetje. Koffie bij Joop. De koffie was altijd vers bij Joop en het zou snel mijn verkeerd begonnen dag goedmaken. Ik liep naar de gang pakte mijn jas en zag het; ja hoor op de mat lag een brief van de belasting, de overbekend blauwe envelop. Nu niet denken dat ik die gelijk opende, nee ik pakte hem niet eens op maar stapte er overheen, hij was er gewoon niet.
Toen ik bij Joop binnen kwam zag deze direct dat er iets niet klopte. Ten eerste was ik erg vroeg en mijn gezicht stond op half zeven. ‘Ben jij vroeg’, luidde de begroeting van Joop ‘heb je soms in je bedje geplast?’ ‘Geef nou maar koffie Pipo’ zei ik, ‘alles zit tegen deze ochtend. Het begon al toen ik uit mijn bed kwam en op de staart van mijn kat stapte.’ ‘Ja dat is lekker zeg’, zei Joop snerend, ‘moeten ze jou eens doen als je ligt te pitten, op je staart trappen.’ ‘Schiet nou maar op met die koffie geinporem’, antwoordde ik hem.
Ik was niet de enige vroege bezoeker, iets verder aan een tafeltje zat een jonge vent. Dat is op zich niet zo bijzonder ware het niet dat hij naar ik schatte een dikke honderd twintig kilo woog. Het viel mij op dat hij een spaatje voor zich had staan, wellicht op dieet vroeg ik mij af. Ik besloot bij hem te gaan zitten en het gesprek eens aan te gaan. ‘Kom er even bij zitten’, zei ik hem ‘of heb je het liever niet?’ ‘Nee, nee ga gerust u gang, plek genoeg’ zei hij vriendelijk. ‘Plek genoeg.’ dacht ik.
En terwijl ik mij neerzette, begon ik vriendelijk, ‘het wordt een warme dag, het is nu al warm.’ ‘Ja dat kunt u wel stellen’, aldus de over gewichtige jongeman en hij trok veelbetekenend aan zijn T-shirt dat reeds natte plekken begon te vertonen. Hij keek mij met een ietwat hulploze blik aan. ‘Ben op dieet mijnheer en dat valt niet mee, het is een marteling. Ik weet ook nog niet of dat ik het volhoudt. Maar weet u wat het ergste is; de zomer komt er aa,n het is nu al warm. Straks gaat iedereen naar het strand lekker zwemmen, een beetje dollen met de meiden, en dan zit ik hier tussen de ouwe lullen.’ Ik fronste mijn wenkbrauwen bedenkelijk. ‘Bij wijze van spreken dan, liet hij er snel op volgen.’ ‘Ben je niet een beetje laat met de start van je dieet?’ vroeg ik hem vriendelijk. ‘Eigenlijk wel’, knikte hij, ‘maar ik moet toch eens beginnen. Het zal wel weer moeilijk worden. Want ik ben eigenlijk altijd al dik geweest, van kinds af aan. Zo geboren hé’, grinnikte hij. ‘Er moet minstens dertig kilo af.’ ‘En wat voor dieet volg je dan nu?’ wilde ik weten. ‘Nu, gewoon niet eten hé, dat is het enigste wat werkt, al dat andere heb ik allemaal geprobeerd die zijn niks. Ja even, en dan vliegt het er weer aan. Maar het is afzien mijnheer, als u eens wist wat ik nu allemaal voel. Alsof er duizend schreeuwende lintwormen in mijn darmen zitten te wachten op het eerste voedseltransport. Mijn maag is verkampt en mijn strot is verschroeid van droogte.’ Dit zeggende dronk hij het flesje water in een keer leeg. Waarna hij vervolgde, ‘en dan zijn er ook nog eens van die mensen die er grapjes over maken.’
Hij keek op zijn horloge. ‘Ik kan hier niet te lang blijven, zo meteen komen de geijkte jongens en ja, die kunnen het.’ Op dat moment kwam Joop aanlopen met op zijn arm een bord met daarop een heerlijk geurende uitsmijter ‘Ham kaas’. ‘Kijk eens Iwan, die lust je wel hé, je heb natuurlijk nog niet ontbeten. Je keek zo chagrijnig toen je binnenkwam.’ Hij legde een plaid met mes en vork en vervolgens de uitsmijter onder mijn neus, en…. ook onder die van de op dieet zijnde jongen. ‘Jij nog een flesje Ronald?’ vroeg hij de nu hevig slikkende jongen.
Deze was rood aangelopen en had nu ogen als schoteltjes. Hij stond met een ruk op, gooide een euro op tafel, en zonder wat te zeggen beende hij naar de deur. Daar draaide hij zich om en riep, ‘Fucking Nazies’, en weg was hij. ‘Wat is dat nou?’ vroeg Joop verbaasd, ‘heb ik wat verkeerds gedaan soms?’ ‘Nee hoor Joop, je hebt het heel goed gedaan, een heerlijke uitsmijter!’

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten