Home / Verhalen / Muizenissen

Muizenissen




Een muisje trippelde vrolijk rond op de grote, stille hei.
Hij had gewoon zijn dag vandaag en voelde zich zo blij.
Maar onder de hei daar kroop gelijk die hele valse slang.
Verstijfd van schrik, kon niet meer gaan hij was zo vreselijk bang.
Een snelle beet, hij deed nog even een poging om weg te gaan.
Daar bleef het bij, een hap, slok, slok en het was met hem gedaan.

Een muisje leefde heel tevree met zijn familie in een deftig huis.
En eten was daar in overvloed dus daar voelde hij zich thuis.
Maar in dat huis daar woonde ook die gemene zwarte kat.
Die had zijn halve familie al uitgeroeid dat is toch even wat.
Toen hij weer eens lekker gegeten had zijn buikje bol en rond.
Zag hij opeens die klauwen daar en die vreselijke grote mond.
Het ging heel snel hij had haast geen tijd om echt te schrikken.
Nog voordat hij er erg in had was poes al lekker aan het bikken.

Een muisje leefde met nog een heel stel in een heel groot magazijn.
Alwaar hij de kost voor het kauwen had, ja het leven was daar fijn.
Ja dat was lachen, gieren, brullen voor hen de hele lange dag.
Maar daar kwam al gauw een einde aan toen hij de val niet zag.
Hij deed even hap en toen de klap het was met hem gedaan.
Nog even spartelen toen was voorgoed zijn licht ook uit gegaan.

Een muisje scharrelde wat rond in het pas gemaaide korenveld.
Hij lette op, keek heel goed uit, voorwaar hij was geen held.
Hij hield terdege rekening met een hele snelle vlucht.
Keek schichtig rond naar overal behalve naar de lucht.
Bingo dacht de valk die daar wat rond bleef zweven.
Het muisje merkte het haast niet het duurde ook maar even.

Een muisje was eens tussen de lading terechtgekomen op een boot.
Hij liep naar het randje van het schip, hij viel, verdronk was dood.

Een muisje leefde in een paardenstal met haver daar in overvloed.
Tot het paard eens op hem trapte het leek wel gehakt met haar en bloed.

Een muisje in een graansilo wat wil je meer volop te eten.
Maar dat er ook nog zoiets als vergif bestond was hij totaal vergeten.
Totdat die buikpijn kwam het duurde echt niet lang die nood.
Nog voor hij het had door verteld was hij al lang al dood.

Zo zou ik nog uren over muizenissen door kunnen zeuren.
Maar ik ben het zo langzaamaan toch wel goed zat geraakt.
Wel ben ik nog alle dagen dankbaar en terecht ook reuze blij.
Dat de schepper van mij geen muisje heeft gemaakt.

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten