Home / Verhalen / On-dier

On-dier



Een slak is eigenlijk geen normaal dier. Dus meer een soort van on-dier zogezegd. Hij heeft geen slagtanden of scherpe klauwen. Dat zal de reden zijn dat hij ook nooit vecht.
Het is een luie, trage, stroperige slijmerd. Hij kijkt ook zo raar met die rare dikke nek. Een raar en dom figuur en ook de pest voor planten. zo’n slapjanus zonder schild dat is toch echt te gek.
Hij heeft geen vacht, geen pantser, schubben en geen veren. Geen kleur of fleur, geen camouflage vlekken en geen strepen. Kan ook niet hollen, vliegen en niet zwemmen dat stukje onbenul. Niet brullen, fluiten, zingen, als hij al geluid maakt klinkt het wel benepen.
Nee, een harde loper wordt het nooit zo zonder poten. En vliegen zonder vleugels is ook niet iets wat slaagt. Hij zou zich eens door een roodborstje kunnen laten dekken. Of heeft hij dat al eens een keer of wat gevraagd?
Of door een duizendpoot ik zie het helemaal voor mij! Zwaar hijgend, zuchtend op die glibberige slakkenkont. Een klein soort schildpadje zou ook nog redding kunnen brengen. Maar ja, hij praat niet hard genoeg zodat men hem nooit verstond!
Wat moet je met zo’n onding, net goed genoeg om te worden opgevreten Voor wie hem lust want ik persoonlijk ben verwend, ik moet hem niet! Maar er zullen vast wel liefhebbers zijn voor zo’n slijmerig, gladde klodder. Ieder diertje zijn pleziertje, het is maar hoe je het allemaal beziet.

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten