Ik ben een wees, ik heb geen ouders meer. Geen ooms en tantes en ga zo maar door. Dat is niet zielig, maar gewoon in mijn geval. Want daar heb ik dan ook de jaren voor!
Wat ik nu zo mis wil ik wel even uit gaan leggen. Het is toch zo dat met familie kon je altijd ergens heen. Bijvoorbeeld naar die oom die ook een boot had om te vissen. Je kreeg ook altijd goede raad mee en nu sta je zo alleen.
En dan die tante Jo, die je zo graag verwende. Die toch ook zo heerlijk pannenkoek kon bakken. Ik hield van die gezelligheid en van een goed gesprek. En ’s avonds achter in de tuin een lekker pilsje pakken.
Ik hield van sleutelen, aan auto’s en motoren. En had natuurlijk ook een oom met een hele grote schuur. Dus voor al die zaken die om onderdak en ruimte vroegen. Je had via familie een oplossing voor alles op den duur.
Maar al die zaken, sleutelen en knutselen hoeft nu niet meer zo. Toch blijf ik die gezellig samen doen dingen voelen als een gemis. En dat soort dingen die realiseer je jezelf toch zo af en toe. Feit is eigenlijk dat dit goede deel van jou al lang gestorven is.
Soms ga ik nog in een droom terug naar dat van toen. En ik word dan wakker met zo’n heerlijk, knus gevoel. Maar het is voorbij, en uit, geweest en voorgoed over. Ik weet zeker dat er met mij vele zijn die begrijpen wat ik bedoel.
Ouder worden Ouder worden is okee Maar moet je ook verdragen Want er komen…
X
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
