Home / Verhalen / Ouwehoeren

Ouwehoeren

Met dank aan Ivan Grud voor het insturen van de tekst

Het was op een donderdagochtend dat ik mijn stamcafeetje binnenwandelde. Joop de barman, druk doende met de bar te poetsen, was de enige aanwezige. ‘Morgen Joop’, begroete ik hem, ‘stilletjes, niet?’ ‘Ja van mij mag het wel eens, soms wordt je knettergek van die gasten met dat lullen over elkander, stelletje ouwehoeren zijn het, die gasten lullen wat af zeg, verschrikkelijk.’ Zo kende ik Joop, altijd kankerend positief, ook al verdiende hij geen piek, een kastelein zoals je er nog maar weinig van hebt.
‘Pilsje van mij Ivan’, vroeg hij. ‘Mag het koffie zijn, vroeg ik hem, het is nog een beetje vroeg hé.’ ‘Ja daar heb jij moeite mee’, schamperde hij op zijn welbekende manier. ‘Je moet even wachten dan zet ik verse, deze is van zes uur vanochtend.’ ‘Het is wat hé’, vervolgde hij, dat die schele van de week zonder een piek te betalen de pleite nam” ‘Ja dat zat tegen hé Joop, je dacht hem te grazen te hebben met dat kassi gooien, maar hij had jou te pakken.’ ‘Hij komt wel, wacht maar, of ik kom hem wel tegen, ik zie hem wel eens bij de Aldi, dan houd ik zijn kop een poosje in de vriezer, tot hij vanzelf de centjes uit zijn zak trekt, die schele rat, die zeventien pilsjes zal hij betalen, ze staan op de lat, en blijven er staan tot hij betaald hebt.’
Het was duidelijk Joop was er nog niet over heen! ‘Maar hij is niet de enigste hoor die op de lat staat er zijn er meer, maar die rekenen bij tijd en wijle af.’ ‘Dat ligt toch wat anders, maar wat mot je hier in deze buurt anders hou je geen klant over, het zijn toch allemaal armoedzaaiers, werkelozen, meeste van die gasten lopen aan de sociale dienst, en die ouwe lullen leven van hun pensioentje de A.O.W.’
De koffie was klaar en hij zette een geurige kop voor mij neer, hij smakte er een speculaasje bij en zei, ‘op je gezondheid jongen.’ Hij prikte met een vinger naar mij en zei, ‘die Freek liep jaren in de ziektewet, is nu afgekeurd, nou hij mankeert geen klote, spierziekte, mijn reet, hij ligt vier per week te sleutelen in zijn garagebox.’ ‘Ja hij zal wel niet de enigste zijn’, antwoordde ik. ‘Je weet die kaarters, allemaal werkeloos, zijn oergezond mankeren niks, die weigeren gewoon te werken, en dat vreet en zuipt allemaal van onze belastingcenten.’ ‘Dat ouwe wijf, je kent haar wel die laatst op haar smoelwerk gevallen was, die verzuipt hier haar hele uitkering, in een week, en dan alvast weer op de volgende uitkering poffen.’ ‘Zo heb ik er nog een stuk of zes, goeie klantjes hoor, daar niet van.’ ‘Maar soms denk ik wel eens, het is toch te gek voor woorden, ik sta hier toch ook niet voor mijn lol.’
Hij keek mij samenzweerderig aan, knikte. ‘daar komt de klaverjasclub.’ ‘Hallo en goedmorgen mijn vrienden van het goede leven, koffie?’ Ik begreep het allemaal niet meer zo. ‘ ‘Schenk mij maar een stevige borrel in Joop’ zei ik.

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten