Home / Verhalen / Shantykoor

Shantykoor



Pika heeft het pad van burgerman verlaten.
Heeft zich tot het ruige zeemansvolk bekeerd.
Al is het allemaal beslist wel even wennen.
Het oude zeerob zijn is hij nog niet verleerd.
Het mokkie schootan zal hij nog wel even thuis gebruiken.
En ook de zeebenen zijn nu niet meer van zo erg veel belang.
Maar wel een goeie buik van zingen en lekker blijven deinen.
Een shantykoor van flinke zeelui net als Pika van stoer gezang.
Wij laten onze ruige stemmen over de woeste baren schallen.
En voorlopig doet Pika een paar maandjes heel volmondig mee.
En als er dan nog even kans is gaat hij door tot aan het gaatje.
Maar blijven doet hij aan de wal, hij gaat niet meer naar zee.
Maar wat de toekomst brengt blijft even nog gehuld in het duister.
Want hier ter plekke wordt het lot beslist door de walkapitein.
Ik hoop oprecht dat alles verder volgens planning zal verlopen.
Zij trekt stevig aan het touwtje en het zal wel heerlijk zijn.
Dan zien wij na een jaar wel weer eens verder.
Of wij nog zeeziek zijn en wat misschien nog meer.
Of Pika op zijn ouwe dag de woeste baren zal bedwingen?
Van zijn verborgen zangtalent, het lukt hem vast een keer.
Zeezieke zeelui zijn beslist nadelig.
En Pika een zanger onder voorbehoud.
De ruwe steenkool stemmen en dito Engels.
Nee”Pika krijgt ook deze keer beslist geen goud.

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten