Home / Verhalen / Willem

Willem

Met dank aan Cor Cornelissen voor het insturen van de tekst

Willem was een vrijgezel die veel van klaverjassen hield. Wat hem bij ons thuis automatisch welkom maakte. Vaak werd er in het weekend vanaf ’s avonds tot de volgende ochtend gekaart. Willem kon niet echt goed tegen zijn verlies, wat zijn gebarentaal vrij duidelijk maakte. Maar wanneer de winningstrike goed ging, was hij erg goed te spreken. Willem dronk een citroentje met suiker. Op zijn gewicht hoefde hij niet te letten. Hij bleef altijd rond de 68 kilo, terwijl hij veel at en snoepte. Willem was een lange brildragende man. Hij werkte als betonafwerker en vertelde altijd als er op de bouw iets naar beneden viel, er 99 % kans was dat Willem het op zijn hoofd kreeg.
Hij deed ook tuintjes, ook onze tuin hield hij bij. Op een gegeven moment ging Willem naar de bank en deed de bankbedienden verbaasd staan. Hij bestelde een kilo goud, zonder een spier in zijn gezicht te verrekken. Rond 1960 was de waarde van een kilo goud 5000 gulden, in die tijd een aardig bedrag.
Willem ging ook en met hem vaak meerdere oudere jongens mee op vakantie. In 1960 gingen wij voor de eerste keer naar Spanje. Voor die tijd een hele onderneming. Wij hadden een Mercedes welke wij voor het werk gebruikte. Na de pensionering van deze auto, stond er meer dan een half miljoen km op de teller.
Ik was met Willem in Barcelona en een verkeersagent zwaaide druk en liet een stortvloed van Spaanse woorden uit zijn mond vloeien. Willem was in de veronderstelling dat de agent het tegen hem had, maar vergiste zich. Hoe harder de agent gebaarde en riep, hoe harder begon Willem te vloeken en te tieren. Als de agent alle ongeneeslijke ziektes gekregen heeft die Willem hem toe wenste, zal de man niet oud geworden zijn. Het vloeken en tieren nam steeds meer toe. Hetgeen mij steeds meer buikpijn van het lachen bezorgde.
Willem nam ook voor een groot gedeelte van de bewoners van Halfweg en Zwanenburg een Spaanse souvenir mee. Zijn koffers puilden uit van de Spaanse stieren, Flamencodansers en danseressen.
Als Willem in de kroeg teveel op had, kwam hij een bepaald moment uit de wc, met zijn broek op de enkels. Zijn jongeheer in het openbaar vertonende, of het de gewoonste zaak van de wereld was.
Maar, Willem was een fijne en goede man, waar voor de rest geen greintje kwaad bij zat.

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten