Home / Versjes / Eldert Egel

Eldert Egel

Met dank aan Marieke vd Feijst voor het insturen van de tekst

Niemand wou hem aardig vinden,
niemand zei: ‘wat is hij leuk’,
Geboren met een vracht aan stekels,
’t gaf zijn houding toch een deuk.

Wanneer men vroeg: ‘waar is je kop’?
hield Eldert stug zijn stekels op.
Eigenlijk trof hem nog een blaam,
‘Stekelvarken’, tweede naam.

Op een dag, ’t was als een wonder,
ontdekte hij een fraaie Roos,
welke was getooid met doornen,
nee, hij bleef niet langer boos.

Stekels, doornen, bloem en dier,
steekligheid deed zelfs plezier,
want, nam iemand hem ertussen,
héla, jij daar ‘Speldenkussen’,
dan kent Eldert nooit meer toorn,
door die Roos met scherpe doorn.

Eldert is nu dik tevreden,
vindt zichzelf niet langer raar,
maar…….zit het hem soms eens tegen,
voelt hij zich wel prikkelbaar.

Moraal: blijven je gedachten puur,
leer je veel van de natuur.

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten