Met dank aan Froukje Bol - ten Brink voor het insturen van de tekst
In Bunderdahl, een kleine plaats dicht aan de grens gelegen,
Was de bevolking zo goddeloos, daar was geen preken tegen.
De dominee had menigmaal hen flink de les gelezen,
Maar door gestrengheid noch vermaan kon hij dat volk genezen.
Eens riep hij van de kansel af aan ’t eind van zijn verwijten:
“Gij Bunderdahlers zijt niet waard dat ze u in ’t water smijten”.
De Bunderdahlers vonden dat beledigende woorden
En schoon ze zich aan dominee gewoonlijk niet veel stoorden,
Ging men nu bij de kerkeraad hier tegen protesteren
En dominee moest op bevel zijn preek rectificeren.
Hij zou dat doen in ’t openbaar, men kon ’t niet beter wensen
En zondags bij de ochtendpreek zat de hele kerk vol mensen.
Elk wilde graag getuige zijn wat dominee zou zeggen,
Als hij straks in ’t openbaar zijn schuld bekende en uit zou leggen.
Maar dominee sprak fier en vrij als altijd tot de schare,
Als of geen schuld of zwaar vergrijp hem neerdrukte als ’t ware.
En toen de preek ten einde was en ’t Boek was dicht geslagen,
Sprak hij: “Toehoorders, ‘k ben verplicht u thans excuus te vragen.
Excuus voor wat ik zondag hier in drift mij liet ontvallen
En wat als een belediging beschouwd werd door u allen.”
“Ik heb als toen in drift beweerd dat gij niet waard zou wezen
Dat men u in ’ t water smeet dit was verkeerd gelezen.
Ik neem die woorden thans terug aan misverstand te wijten”
En zeg u thans : “Gij zijt wél waard, dat ze u in ’t water smijten.
De Dominee Hij denkt zorgvuldig na bij alles wat hij zegt Geen onvertogen woord…
De dominee van Urk De dominee van Urk, Die zou op Schokland preken, Door 't razen…
X
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
