De Zuigeling

Mien: O Krelis, ik ben toch zo blij met de nieuwe zuigeling!
Krelis: Ik ben er zelf ook bar mee in m’n schik. Ik ben daarnet nog naar de buurman en buurvrouw van daar gelopen en heb ze verteld dat we een nieuwe zuigeling hebben. En wat doen ze! Ze komen feliciteren!
Mien: Nou, dat is wel overdreven hoor!
Krelis: Ja, ja…
Mien: Maar dan mag ik wel gauw voor de koffie gaan zorgen!

Krelis:
Zet je hem goed sterk, Mien?
Mien: Ja Krelis!
Krelis: Goed heet hoor!
Mien: Joehoe!

Zo, het water staat op, ze kunnen komen hoor!
Buurvr.: Volluk!
Krelis: Daar zal je de buurvrouw hebben!
Kom erin buurvrouw!
Buurvr.: Meid, van harte gefeliciteerd met de eerste zuigeling! Wel, wel, en nou al op de been, wat gaat dat toch vlug tegenwoordig! Ik had gedacht oe nog in bed te vinden.

En Krelis, jij ook van harte met de eerste hoor!
Krelis: Dankjewel buurvrouw, en eh ga zitten mens, blijf er niet bij staan.
Buurvr.:
‘k heb nog ‘n kadotje meegebracht ook. Hier is het, zelf gemaakt!
Krelis: Da’s toch veel te gek buurvrouw!
Mien: Ja buurvrouw, dat had je toch niet hoeven doen?!
Buurvr.: O, geef het dan maar weer terug!
Krelis: Nee, nee!
Mien:
Waar zou dat nou voor zijn?
Krelis: O, dat is natuurlijk voor het stof!
Mien: O ja, voor het stof, welbedankt buurvrouw!
Buurvr.: En wat voor kleur haar heeft de zuigeling?
Krelis: Kleur haar??????
Mien: ??? Huh???? Haar?? Oja, de borstels!
Krelis: De borstels.. Zwart…! Zwart ja!
Buurm.: Volluk!
Krelis: Daar heb je de buurman! Kom binnen buurman!
Buurm.: ‘k heb de klompen maar bie de deur laten staan. Van harte gefeliciteerd allebei! Zo, de buurvrouw is der ook al, hier ‘s een kadotje voor de zuigeling!

Krelis: Een flesje zwitsal zuigelingenolie!
< kijkt Mien aan>
Oh, ik snap het al! Dat is voor de bewegende delen!
Buurm.: En geloof maar dat jullie zuigeling er lekker van zal ruiken!
Buurvr.: En hoe heet jullie zuigeling?
Krelis: Dat zal ik jullie eens haarfijn uitleggen! Toen we hem kregen zat er onder op z’n buik zo’n klein plaatje, en nou mogen jullie raden wat erop stond!
Buurvr.: Wel, Mien of Krelis natuurlijk!
Krelis: Ben je gek meid, weet je wat erop stond? ‘Filips’!
Buurvr.: Filips? Nou, jullie zoeken het nogal hoog!

Die stadse lui ook..
Buurm.: Allemaal van die moderne namen! Ikzelf hou er nogal van de familie te vernoemen.
Mien: Het ging zo. Vorige week waren we in zo’n showroom geweest, daar hadden ze allemaal van die mooie zuigelingen. En ik zei tegen Krelis dat ik zo graag een zuigeling wou hebben. En Krelis wilde me verrassen. Gisteren kwam hij thuis en zei: ‘Mien, doe een blinddoek voor!’. En ik doe een blinddoek voor en hoor hem een beetje scharrelen, toen zei Krelis: ‘Mien, doe de blinddoek af!’ en ik doe de blinddoek af, en wat zie ik: ‘de zuigeling!’
Buurvr.: Wat gaat dat toch vlug tegenwoordig!
Buurm.: Zeg, wat ‘k vragen wou, ‘k heb er tuurlijk niet zo veel verstand van, ‘k ben maar ‘n eenvoudige jongen, maar kost zo’n zuigeling niet veel?!?!
Mien: Nee hoor, je laat hem gewoon zuigen!
Buurvr.: Maar ‘k heb er toentertijd met m’n eerste toch echt op moeten bezuigingen!
Mien: Nee hoor! Maar ik zal jullie wat leuks vertellen: Vanochtend he, toen had ik achterstevoren beet, toen begon hij te blazen!
Buurvr.: Je hebt ‘m natuurlijk geknepen! Zeg, ben jij eigenlijk wel op zo’n moderne zuigelingencursus geweest?
Mien: Nee hoor, wij hebben de handleiding!
Buurm.: Handleiding?!
Krelis: Man, dat zal ik eens haarfijn verklaren! Dat is zo’n klein boekje van zo’n bladzijde of 20, en daar staat nou echt alles in! Alles! Als er een slangetje of zoiets kapot is, ’t kan zo gek niet gaan of ’t staat erin!
Buurvr. En hoeveel weegt de zuigeling?
Krelis: 35 kilo!
Buurm.: He?! 35 ons natuurlijk!
Mien: Niet waar, 35 kilo, het staat in de handleiding!
Buurvr.:
Domme stadse mensen toch, ‘n kind ken toch geen 35 kilo wegen?
Buurm.: Zeg, wa’k vragen wou, ‘k heb er tuurlijk nie zoveel verstand van, ik ben maar ’n eenvoudige jongen, maar huilt ‘tie niet?
Krelis: Hij? Net zo’n prachtig regelmatig geluidje!
Buurvr.: Nou, maar die van mijn huilde de ene keer hoog, de andere keer weer erg laag!

En hebbie er niet veel was van?
Mien: Was van? Nee hoor, dat gaat zo!

Ik pak hem vast en doe hem zo van achteren open. Dan haal ik het zakje eruit, leeg het dan in de vuilnisbak, doe het zakje er weer in, dicht en klaar is Mien, helemaal geen was!
Buurvr.: Snap jij dat nou?

Buurm.: D’r komt er zeker gauw een bij? Binne een jaar is er nog een bij; ik zeg maar zo, als er één schaap over de dam is, dan volgen er meer!
Krelis: Nee hoor, we nemen geen tweede voor de eerste versleten is!
Buurm.: Ik heb er tuurlijk niet zo bar veel verstand van, ik ben maar ’n eenvoudige jongen, ze zijn nou nog lief, maar ‘k heb ooit wel eens in een krantje gelezen van iemand, die kon er mooi ’n klap van kriegen!
Krelis: Een klap?!
Mien: Kortsluiting natuurlijk joh!
Krelis: Oh ja, kortsluiting! Nou bedankt buurman, als het zover is dan zal ik erop letten! Maar we hebben er garantie op.
Buurvr.: Garantie?!?!
Krelis: JA, als er een slangetje kapot is ofzo
Buurvr.: Een slangegie? Dat noemen ze geen garantie man, ja hoe noemen ze dat nou ook weer tegenweurdig?
Mien: Geen gezeur, bij ons heet het garantie!
Buurvr.: ’t Moet wel een prachtige zuigeling zijn, ‘k wil ‘m nu wel een keer zien!
Buurm.: Ja, ik wordt termets ook bar nieuwsgierig!
Krelis: Nou Mien, je moet hem dan toch maar is gaan halen uit de kelder.
Buurvr.: In de kelder? Da’s toch veel te koud!!!
Krelis: Te koud? Ben je helemaal gek! ‘s winters doen we er anti-vries in!
Buurm.: Anti-vries?!
Buurvr.: Man, ze bedoelen zeker die moderne vitaminen A en vitaminen D.
Krelis: Nee, antivries! O, daar komt Mien aan met onze zuigeling!
Mien
Onze zuigeling!
Buurvr.: Zuigeling? Dat is een stofzuiger! Jullie bedriegen me, ik ga weg en kom hier nooit meer terug! Tabee. Krelis en Mien: Een stofzuiger, dat zei die kerel!
Buurm.:
Dat is me ook ’n bak. Dan kom je hier je tijd verprutsen, een bak van dat vieze stadse bocht drinken, en dan komen ze aandragen met een stofzuiger. Mijn zie je hier nooit meer!
Mien en Krelis kijken elkaar verslagen aan…