Jaren 60 en 70

2. Idolenverering en fans

Geschreven door Ilse Steel

(klik op de plaatjes om ze te vergroten en op de titel van de liedjes om ze te horen en zien)

(TIP: mocht uw internetverbinding niet snel genoeg zijn, klik dan links onder op II)

(er ontstaat dan een driehoekje met de punt naar rechts)

(laat u het filmpje downloaden en klik dan op het driehoekje)

Groepen en solo artiesten van de jaren zestig

Door de populariteit van de Beatles ontstond er een ware beatlesrage. De markt  werd overstroomd met op de Beatles geïnspireerde  producten, zoals: kraagloze jasjes, pullovers, beatle-jurken, lederen enkellaarsjes met beatlehak en rits aan de zijkant, pruiken etc. De jeugd kocht alles wat met hun idolen te maken had. De term “Beatlemania” ontstond om deze met de Beatles verbonden hysterie aan te duiden. De middenstand floreerde !

Ook de muziekbladen veranderden en paste  hun stijl aan. Met veel informatie over de popsterren, kleurenfoto’s en uitneembare posters schoot de oplage van deze bladen flink de hoogte in.

Twee muziekbladen staken er met kop en schouders bovenuit: “Muziekexpres” dat in 1956 werd opgericht had de meest betrouwbare hitlijst, daarnaast had men nog de “Hitkrant” en “Tuny Tunes”.

Met een serieuze benadering van de popmuziek, goede interviews en mooie foto’s deed men de jeugd een groot plezier. De muziekbladen vonden gretig aftrek bij de jeugd die met de uitneembare posters de muren en vaak ook de plafonds van hun slaapkamer opfleurden. Behangen was overbodig geworden ! De oudere generatie  begreep hier echt niets meer van en verbood hun kinderen om hieraan mee te doen. Maar de jeugd dreef hun zin door en de slaapkamers werden zo volgeplakt dat er geen muren of deuren meer te zien  waren. 

Het in 1967 in Amerika opgerichte muziekblad “Rolling Stone” heeft een grote bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van de rockcultuur. “Rolling Stone” wilde niet alleen een muziekblad zijn zoals er al zoveel waren, maar schreef ook artikelen over wat er in wereld gebeurde, zowel sociaal als politiek.

Een paar voorbeelden:

In 1973 wijdde men een artikel aan de laatste dagen van president Nixon, men lichtte de verkiezingsstrijd in Amerika toe en men besteedde aandacht aan de ontvoering van Patty Hearst in 1975.

Uiteraard werden de randverschijnselen rondom de rock & roll ook meegenomen, denk daarbij nog aan het talent en de toewijding van de medewerkers, hoge kwaliteit zowel van verslaggeving, fotografie als vormgeving.  Dit alles maakte het blad “Rolling Stone” speciaal en populair en nog springlevend in de 21^ste eeuw

In 1971 wordt het muziekblad “Oor” opgericht en in 1978 komt de eerste Popencyclopedie uit, samengesteld door dit muziekblad. Voor de popmuziekliefhebbers een ongekende luxe en tevens een bewijs dat de popmuziek volledig geaccepteerd is !

In 1999 worden alle elf edities van de Popencyclopedie, (uitgave “Oor”) integraal op een cd-rom gezet. Veel muziekliefhebbers proberen al jaren om alle elf edities van de Popencyclopedie van “Oor” in hun bezit te krijgen.

Wanneer een cd-rom met alle elf edities erop verschijnt, spring je een gat in de lucht ! Hoera denk je eindelijk een compleet overzicht, maar helaas valt dit tegen. De lay-out is onrustig en echt lekker loopt het niet, leuk zijn de enkele tientallen video filmpjes en tracks waar je naar kunt kijken en luisteren. Maar, het aller-leukste is de bijgeleverde cd, als je de luxe uitvoering koopt van 120 gulden,  met grote klassiekers uit de popgeschiedenis erop. Toch ga ik zelf door met het verzamelen van de papieren edities, ondanks deze goedbedoelde poging van “Oor”!  

Meisjes schreven liefdesbrieven naar hun  idolen zonder dat er ook maar sprake was van enige remmingen. Men  aanbad  de sterren en wilde ze in alles volgen. Alle tieners wilden erbij horen en er werden dan ook ware veldslagen in de ouderlijke huiskamers geleverd.

De middenstand rook groot geld en richtte hun reclame en artikelen voornamelijk op de jeugd, wat hun dan ook hopen geld in het laatje heeft gebracht. Ze trotseerden vaak de kritiek en de woede van de burgerij, maar men moest met de tijd mee en bij de jeugd was het te halen ! 

Fanclubs

De  fanclubs werden opgericht en deze konden de niet aflatende stroom van fanmail bijna niet verwerken. Was men lid van zo’n fanclub dan kreeg men informatie over de idolen toegestuurd met data van optredens, wat ze het liefste aten, welke boeken ze lazen, waar ze hun kleding kochten etc.

Deze fanclubs organiseerden een maal per jaar een dag van een groep of popster waar de fans elkaar konden ontmoeten, platen konden kopen of ruilen, foto’s uitwisselen etc. met uiteraard op de achtergrond de muziek van  de popgroep of popzanger waar de dag voor georganiseerd was.

Een treffen tussen Beatles en  Stonesfans in de jaren zestig liep meestal op een handgemeen uit,  wat in het begin van de jaren zestig ook al voorkwam tussen Cliff  Richard en Elvis Presly fans, ook wel genoemd de ‘vetkuiven’ periode. Ieder vond zijn idool de beste, dus werd het  knokken !

Mick Jagger had zo zijn eigen ideeën over de opgewonden agressieve Stonesfans. Hij zei: “Ik heb dit wilde gedrag in zoveel landen gezien, maar er zit meer achter, voornamelijk frustratie en bij kinderen uit  alle  lagen  van  de  maatschappij. Je kunt ze moeilijk allemaal opsluiten. Er zijn altijd wel een paar raddraaiers bij die op een vechtpartij uit zijn. Men zou uit moeten zoeken waarom ze zo ontevreden zijn !  Dit is een protest tegen het systeem, de jeugd is het zat om zich door halfzachte politici leefregels te laten voorschrijven en hun manier van denken te laten bepalen. Wij dienen alleen maar als uitlaatklep.”

Meidengroepen

Teddybears

The Shangrilas

The  Shangrilas brengen in 1964 hun tweede single uit, “Leader Of The Pack“. Het gaat over een meisje dat verliefd wordt op de leider van een groep motorrijders. Als hij op bezoek gaat bij het meisje thuis wordt hij er door haar ouders uitgegooid. Geëmotioneerd, stoere bink, klein hartje, stapt hij op zijn motor en rijdt zich dood. Door de prachtige geluidseffecten en het dramatische verhaal slaat het nummer in als een bom !  In Engeland wordt deze nieuwe single verboden. The Shangrilas dragen voor die tijd onbehoorlijke kleding. Ze treden op in korte leren rokjes, nauwsluitende blouses en dragen zwart leren laarzen tot aan de knie. Ook hun  teksten kunnen volgens velen niet door de beugel!  Hun  verschijning was baanbrekend voor andere ‘stoute zangeressen’ in de seventies, b.v. Suzie Quatro.

The Shangrilas maken in een paar jaar tijd een respectabel aantal hits en in de jaren zeventig opnieuw uitgebrachte singles worden wederom grote hits.

The  Surpremes

Het nasale stemgeluid van Diana Ross is een van de voornaamste redenen van het succes van deze meidengroep, het stevige ritme en de goed aansluitende achtergrondvocalen doen de rest. Ze beginnen als kwartet maar gaan als trio verder.

Onder contract bij Tamla Motown en door hitschrijvers als Eddie en Brian Holland en Lamont  Dozier begint de succesreeks van de Surpremes.

Met de single, “Where Did Our Love Go” breken ze in 1964 door en komen aan top van de Amerikaanse hitlijsten. Daarna volgt de ene hit de andere op. Hun topjaren zijn zeker 1964, 1965 en 1966. In 1967 verlaat Florence Ballard de Supremes die met wisselend succes  nog even  doorgaan. Later zal Diana Ross een solocarrière opstarten en met succes tot ver in de jaren negentig volle zalen trekken.

Het was in het begin van de jaren zestig voor de zwarte artiesten erg moeilijk om een loopbaan in de popmuziek te beginnen. Bij de bestaande blanke platenmaatschappijen kregen zwarte artiesten nauwelijks de kans om hun klasse te bewijzen. Dankzij het bestaan van platenmaatschappij Tamla Motown kregen zij de kans om een carrière in de lichte muziek op te starten !

Instrumentale groepen

In 1963 staan de Spotnicks, een Zweedse viermans formatie, met de single “Amapola” hoog in de hitlijsten. Bo Vinberg is degene van de groep die de meeste arrangementen en composities van de Spotnicks voor zijn  rekening neemt.

Instrumentaal niet zo getalenteerd als de Engelse Shadows ontwikkelen ze wel een eigen stijl met prachtige harmonieuze samenzang, die later voor de Beach  Boys en de Beatles een bron van inspiratie  wordt.

The  Spotnicks veroorzaken geen revolutie in de popmuziek maar zijn wel degelijk vernieuwend  bezig. In elk land waar ze optreden luisteren ze heel goed naar de muziek die de mensen uit dat land maken.

Weer thuis in Zweden werken ze hun nieuwe muzikale ideeën verder uit en zo komt het dat men de invloed van muziek uit vele verschillende landen in hun composities hoort doorklinken. Dit maakt de groep bijzonder populair bij een groot publiek.

De Shadows

Deze Engelse instrumentale groep scoort in de jaren zestig hit na hit, ze spelen krachtige instrumentale nummers. Henk Marvin’s gitaarspel is uniek, metaalachtig, kort afgebeten klanken met veel echo. Zijn  speelwijze  inspireert gitaristen over de  hele wereld.

Samen met Bruche Welch (slaggitaar) spelen ze al vanaf 1958 in een skiffle groep. Doordat ze de kans krijgen om met de populaire zanger Cliff Richard op te treden richten ze in 1958 de Drifters op. Het enorme succes van diens hit “Move It“ (1958) zet de Drifters ook in de schijnwerpers en al snel  beginnen ze zelf nummers te maken waarvan “Apache” in 1960 de doorbraak wordt.

Daarna veranderen ze hun naam de Drifters in de Shadows omdat in Amerika al een succesvolle groep  met die naam bestaat.

Ze overleven zonder moeite de muzikale revolutie om hen heen en worden ook beroemd als  begeleidingsband van Cliff Richard. Over de hele wereld imiteren groepen de Shadows. Nummers  als “Kon‑Tiki“,  “Wonderful land“,  “Guitar tango“, “Shindig” en “Foot Tapper” komen moeiteloos in de top van de hitlijst.

De allesoverheersende invloed  van de mersey‑beat heeft geen invloed op de liefde van een  breed publiek voor de muziek van de Shadows. In 1969 houden de Shadows op te bestaan.

Door hun manier van spelen geeft deze instrumentale groep een geweldige impuls aan de gitaarmuziek. Voor vele latere groepen een  grote inspiratiebron en een aanzet om te experimenteren met dit muziekinstrument. De gitaar wordt razend populair dankzij de Shadows en deze populariteit groeit mee met alle muziekstromingen in de  jaren  daarna!

Duo’s

The Everly Brothers

In 1957 nemen Don en Phil Everly de single “Bye Bye Love op”. (een compositie van Felice en Boudhouse Braaknoot). Het wordt hun eerste grote hit. Daarna volgen er nog meer succesvolle nummers: “Till I Kissed You”, “Cathy’s Clown”, “Temptation”, “That’ll Be The Day”,  “Price Of Love” etc.

In 1964 hebben ze hun laatste  Amerikaanse hit met de single,  “Gone, Gone, Gone”.

Ze worden beschouwd als een van de belangrijkste bands uit de jaren vijftig en zestig. Hun  invloed op latere popmuzikanten is zeer groot. De Everly Brothers brengen een unieke mengeling van country  rock & roll en bluegrass. (Ze inspireerde bands als de Beatles en de Byrds)

In 1965 herontdekt West-Europa het duo,  ze hebben maar liefst vier top dertig hits in Nederland en België. 

Kijk en luister naar The Everly Brothers, klik hier.

Simon and Garfunkel

Twee New Yorkse jongens trekken in 1965 de aandacht van het publiek naar zich toe met ontroerende songs. Luisterliedjes die miljoenen jonge mensen over de hele wereld recht in het hart raakt.

In April 1965 komt het nummer, “The Sound Of Silence“, op de eerste plaats in de Amerikaanse hitlijst. In 1966 veroveren ze met deze song de rest van Europa.

Paul Simon schrijft de nummers o.a. “Homeward Bound” en “I’am A Rock” en gaandeweg komen zijn talenten als songwriter steeds meer naar voren. Art Garfunkel geeft met zijn zuivere lichte stem een extra dimensie aan de songs terwijl de twee stemmen in elkaar over lijken te gaan.

Vijf jaar lang hebben ze de ene hit na de andere en hun veelvuldige tournees bewijzen ook hun vakmanschap om live het publiek aan hun voeten te krijgen. Ze zijn uniek als duo door de zeldzame harmonie van hun stemmen.

Simon and Garfunkel worden toonaangevend en tot in de jaren zeventig oefenen ze grote invloed uit op de popmuziek. Geen harde rock maar romantische songs wat het begin wordt van een belangrijke omwenteling in de popmuziek (natuurlijke klank).

Door de opvallende eenvoud en de duidelijk hoorbare invloed van folk (in het begin gebruiken ze geen elektrische instrumenten) en door het schrijverstalent van Paul Simon ontwikkelen ze hun eigen stijl, die ook wel rock‑poetry genoemd wordt (rock‑dichtkunst).

Het toevoegen van een elektrische gitaar, bas en slagwerk dat heel subtiel gebruikt wordt geeft de songs het swingende van de rockmuziek zonder de eenvoud aan te  tasten.

Met de LP “Bridge Over Troubled Water“, uit 1970, waar ze twee jaar keihard  aan gewerkt  hebben nemen ze stijlvol afscheid. Simon and Garfunkel zwijgen hierna, maar solo gaan ze allebei door. De popwereld is weer een legendarische groep rijker. “El Condor Pasa” wordt hun aller­laatste hit, dan wordt het stil.

Peter and Gordon

Dit  Engelse duo zingt het door Lennon en McCartney geschreven nummer,  “A World  Without  Love“  in  1964 direct naar de  bovenste  regionen  van  de hitlijsten.

Ze  maken muziek met elementen uit folk vermengd met vaudeville (toneelstukjes met zang), zonder scherpe kantjes. Hun grote kracht is het vertolken van ballads.

Door hun jarenlange zangervaring, opgedaan in een jongenskoor, zijn hun stemmen perfect op elkaar afgestemd. Uitstraling hebben Peter en Gordon niet, het zijn keurig opgevoede Engelse jongens, maar in Amerika is hun succes enorm, juist door deze achtergrond.

Lennon en McCart­ney schrijven nog meer hits voor het duo, (zelf vinden ze de nummers ook mooi, maar te zoetsappig voor de Beatles) maar  Peter en Gordon zijn er blij mee.

The  Righteous Brothers

Geen familie van elkaar, maar wel broeders in de muziek. Hun stemmen passen uitstekend bij elkaar en zijn bijzonder geschikt om soulmuziek te vertolken. Het publiek denkt zwarte zangers  te horen.

In 1965 ontmoeten ze Phil Spector en uit deze samenwerking komt het nummer, “You’ve Lost That Lovin’ Feelin’ ” voort,  een wereldhit,  nummer 1 in Amerika en Europa. Dit duo is zo serieus bezig met hun vak dat ze complete zeggenschap eisen en krijgen over hun op te nemen platen. Na hun optreden in 1964 tijdens de eerste Amerikaanse tournee van de Beatles wordt  hun trouwe schare fans nog groter. De opvolger “Unchained Melody” wordt ook een hit. In 1968 gaat het duo uit elkaar. In 1974 maken ze een redelijke come back.

Groepen

In de jaren zestig veroveren vele groepen een plaatsje in de hitlijsten. Een greep uit de succesvol­ste groepen:

De harmonieuze Hollies, breken in 1964 door met: Here I Go Again, en blijven hits scoren in de jaren zestig. The Kinks, “You Really Got Me“, uit 1964, is de eerste van een reeks grote hits ! The Who, bekendste hits “My Generation“, 1965, “Substitute“, 1966. In 1967 komt het mooie “Pictures Of Lilly” uit en ze sluiten de jaren zestig af met “Pinball Wizard“, 1969.  In 1978 overlijdt Keith Moon van de Who.

Small Faces, veel hits en 1968 in Nederland een nummer 1 hit met “Lazy  Sunday“. De Swinging Blue Jeans, ze zijn er maar even maar hebben twee grote hits:”Hippy Hippy Shake” en “Good Golly Miss Molly“, 1964.

The Move scoort hits vanaf 1967 met: “I Can Hear The Grass Grow” , “Flowers In The Rain” etc.

The Mama’s and the Papa’s,  die maar drie jaar bestaan, ontwikkelen een muzikale trend die in de jaren zeventig groepen als b.v. Abba inspireert. Bekendste hits: “Monday Monday“, “I Saw Her Again“, 1966 en “Dedicated To The One I Love“, 1967.

The Searchers, die mede door hun stijl, (accent op de melodie en harmonische samenzang) en het enthousiasme van de groepsleden uitgroeien tot een populaire groep van wereldfaam. “Sweets For My Sweets” is de eerste grote hit en ze zijn zeer succesvol in de zestiger jaren.

The Yardbirds, gooien hoge ogen met: “For Your Love” en “Heart Full Of Soul“, de bijna Gregori­aans aandoende klanken maken een zeer aparte groep van The Yardbirds.

Manfred Mann, doet het goed in 1964 met: “Do Wah Diddy Diddy” en heeft een nummer 1 hit in 1967 met: “Ha Ha Said The Clown“.

Herman  Hermits, “No Milk To Day“,  iedereen zingt het mee, ook een nummer 1 hit in Nederland in 1966. The Moody  Blues met het prachtige “Nights In White Satin” uit 1968 scoren een reeks van hits en gaan daarmee door in de zeventiger jaren.

Pretty Things, een ruige groep die rauwe blues brengt. De eerste single, “Road Runner” uit 1965, wordt een succes. De Troggs, “With A Girl Like You” wordt een geweldige hit in 1966, de groep maakt simpele rauwe rock en heeft veel succes. Led Zeppelin, een formidabele rockband, doet het goed in de hitlijsten met nummers als b.v. “Good Times Bad Times” en “Whole Lotta Love“.

Met de oprichting van Fleetwood Mac in 1967 heeft de popmuziek er een echte witte blues‑band  bij, eind  jaren zestig slaat deze band een  andere  muzikale richting in. Bekendste hits: “Need Your Love So Bad“, 1968,  “Albatros“, 1969.

The  Fortunes, zijn in 1965 en 1966 op hun best met hits die door de songschrijvers Greeneway & Cook voor de groep geschreven worden. Grootste hits: “You’ve Got Your Troubles“, “Here It Comes Again“, beide uit 1965.

The Byrds ontwikkelen zich tot een folkrock groep met schitterende nummers b.v. “Mr. Tambourine Man” (van Bob Dylan), “All I Really Want To Do” en “Turn Turn“, 1965, die moeiteloos heel hoog in de hitlijsten komen.

The Tremeloes, hebben succes met: “Here Comes My  Baby” uit 1967 en “My Little Lady” uit 1968. De groep Traffic doet het ook goed met: “Paper Sun” en “A Hole In My Shoe” uit 1967.

Status Quo krijgt een zeer herkenbaar geluid, “Pictures Of Matchstickmen” uit 1968 is het begin van een lange succesvolle carrière.

Procol Harum, twee nummer 1 hits in Nederland met “A Whiter Shade Of Pale” en “Homburg” beide uit 1967.

De Engelse groep The Scorpions, eerste hit “Hello Josephine” 1965. De muziek is een combinatie van ongecompliceerde rock en sterke melodieën, in de jaren tachtig worden ze eindelijk wereldberoemd als de getemde en gepolijste hard-rock populair wordt.

Pink Floyd, die in 1969 al snel de eerste psychedelische rock-band wordt, groeit uit tot een super­groep in de jaren zeventig.

Marmelade scoort een reeks van hits en hun uitvoering van “Ob La Di Ob La Da” (nummer van de Beatles) wordt hun grootste hit. The Four Tops doen het ook goed en zijn regelmatig hoog in de hitlijsten te vinden. Bekendste nummers: “Reach Out I’ll Be There“, “It’s The Same Old Song“, beide uit 1966, en in 1967 roepen ze luid om “Bernadette“.

The Doors beginnen hun muziek carrière in 1967 met het mooie nummer “Light My Fire“.

Deep Purple start met “Hush” in 1968 en groeit uit tot een zeer populaire band.

Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich hebben een reeks van hits met o.a. “Hideaway“, “Save Me” en “Bent It” uit 1966. The Bee Gees beginnen met: “Spicks And Specs“, 1967 aan een indrukwekkende muziekcarrière die door loopt tot ver in de jaren tachtig.

De Spencer Davis Group scoort hits met “Keep On Running” en “Somebody Help Me“, beide uit 1966. Honeycombs ruiken even aan het succes met “Have I The Right“, 1964 en “That’s The Way“, 1965. De Bachelors zingen begin jaren zestig “I Believe“, mooie harmonieuze zang.

Billy J. Kramer and the Dakota’s zingen begin jaren zestig, het nummer “Bad To Me“, geschreven door Lennon en McCartney. Cliff Bennett and the Rebel Rousers hebben in 1966 een grote hit met het door Lennon en McCartney geschreven nummer “Got To Get You In To My Live“.

De Engelse groep Free wordt in 1968 opgericht en laat een originele samensmelting van rock en blues horen. Met het nummer “All Right Now” scoren ze in 1970 een wereldhit.

Creedence Clearwater Revival, stevige en eenvoudige rockmuziek. “Proud Mary” uit 1969 is het begin van een  reeks hits die in de jaren zeventig aanhoudt. In 1966 heeft de Australische rockband: The Easybeats een enorme hit met het nummer “Friday On My Mind“.

The Monkees, scoren met aansprekende nummers b.v. “Last Train To Clarksville” en “I’m A Believer“, 1966. Een Amerikaanse tv-producer bedacht een concept, een komische tv-show over vier langharige muzikanten die hij ‘The Monkees’ noemde.

Om de beatband een gezicht te geven werden er vier acteurs ingehuurd. Een componist schreef alvast een hele elpee vol hits. In septem­ber 1966 was de show voor het eerst te zien op de Amerikaanse televisie. (Last Train To Clarks­ville stond toen al in de hitparade) De tv-show Hey Hey, we’re the Monkees werd legendarisch, terwijl de jeugd eraan verslaafd was spraken de muziekliefhebbers er schande van, ze vonden de Monkees geen echte muzikanten. Dit bracht Micky Dolenz, Mike Nesmisth, Peter Tork en Davy Jones ertoe meer inspraak te eisen op muzikaal gebied. Met hun tweede elpee Headquarters bewezen de The Monkees dat ze muzikaal gezien kwaliteit konden leveren.

Lovin Spoonfull maakt goede teksten gezet op lekkere muziek, het swingende “Summer In The City” komt in 1966 op de eerste plaats in de Amerikaanse hitparade.

Het Griekse Trio Hellenique doet de mensen naar vakantie verlangen met hun warme zuidelijke klanken, de titelsong van de film “Zorba de Griek” wordt in 1965 hun grootste hit. Ze zijn er dan wel in geslaagd om de Griekse volksmuziek onder de aandacht te brengen.

Aphrodite’s Child heeft in 1968 een geweldige hit met “Rain And Tears“. Deze muziekgroep scoort tussen 1968 en 1972 hit na hit. De hoge stem van Demis Roussos, de ongebruikelijke combinatie van muziekinstrumenten, Vangelis speelt orgel, fluit, drums en vibra­foon, Demis Roussos speelt orgel, bas, trompet en zingt, de drumpartijen neemt Lucas Sideras voor zijn rekening.De met oosterse invloeden vermengde blues maken Aphrodites Child tot een bijzondere groep.Duidelijk te horen is dat men hier met zeer goed geschoolde muzikanten te maken heeft.

De opzienbarende LP Van de Amerikaanse groep Iron Butterfly, “In A Gadda Da Vida“, uit 1968 bevat opvallende muziek met een minutenlange durende drumsolo. De LP. Lijkt wel gedrenkt in LSD. Typerend voor de vaak in een nevel hangende alternatieve muziekstroming die de Late Sixties kenmerken.

Met de  Rolling Stones en The Beatles, de succesvolste bands van de jaren zestig,  sluiten we deze groepen parade af. Het aanbod van groepen is zo groot dat het ondoenlijk is om ze allemaal  te  vermelden, maar moeiteloos aan te vullen door de jeugd uit de  jaren zestig !

Ga naar vervolg van dit hoofdstuk (Idolenverering en fans)

Ga terug naar het overzicht Jaren 60 en 70