De eerste huwelijksnacht

Geacht publiek luister goed
Wat ik zingen zal,,
’t is een huwelijks plechtigheid,
Wat een raar geval.
Man en vrouw, pas getrouwd,
Gaan hun woning in,
Hij ziet dan tusschen het bedgordijn,
Daar is ’t niet naar zijn zin.
En wat vindt nu de man daar tot zijn schrik,
Twee lieve kind’ren mollig en dik.
En hij vroeg aan zijn lieve vrouwtje hoe dat kwam,
Zij sprak toen: ”Ach lieve man, daar vertel ik je later wel van.’

Refrein:
Want als je pas getrouwd ben, krijg je koekjes bij de thee,
Lever op je brood en kinderen op je schoot,
Want als je pas getrouwd ben, krijg je koekjes bij de thee,
Kinderen op je schoot, breng ze maar groot.

Maar de man verheugd en blij,
Nam de kleine op zijn arm,
Maar na verloop van enkele tijd,
Werd het hem wat warm.
Ach lieve vrouw wat is dit nu,
Mijn trouwpak helemaal groen,
De kleine heeft mijn broek bepoept,
Dat moet hij niet meer doen.
Maar zijn vrouw kwam tot hem, zeer blij van zin:
,,Zeg lieve vent leg jij ’t er in’,
Hang jij nu maar je trouwpak in de kast,
Want ik heb slaap en jij mijn lieve knul gaat morgen aan de wasch.

Refrein

De eerste nacht van dit jonge paartje,
Was vreugde en genot,
Maar toen zijn vrouw hem wakker riep:
,,Jan geef me eens de pot.’
Jan die dacht wat is dit nu,
Mijn bed is heelemaal nat,
Want op zijn nieuwe overhemd
Daar lag de kleinste met haar gat.
Jan werd razend op de kleine, maar o wee!
Zijn lieve vrouw nam hem toen mee,
Aan de waschkuip moest de arme sukkel toen,
En waschte netjes al de str… al van zijn boezeroen.

Refrein

Maar na verloop van een maand of zes,
Wat vreugde, wat een pleizier,
Zijn vrouwtje zond hem per expres,
Nog een spruit of vier.
En toen de sukkel zeven jaar
In ’t huwelijksbootje zat,
Verheugde hij zich met een dozijn,
Als hij aan de tafel zat.
Z’n lieve vrouwtje was hem gansch de baas,
En zij, want zij ging uit promoneeren,
Hij speelde met zijn lieve kinderen voor Jan Klaas,
En menig vriend van haar kwam dikwijls soms die toertjes van hem leeren.

Refrein