Al in de stad van Wenen

Versie 1:
(met dank aan Inez voor het sturen van de tekst)

Al in de stad van Wenen,
Al in die schone stad,
Daar heeft zo menig soldaatje
Zoveel plezier gehad.

Soldaatje wou deserteren,
’t Was enkel om zijn Mien,
Om haar nog eens te spreken,
Om haar nog eens te zien!

Hij ging er deserteren,
De wacht die werd het gewaar,
Toen hebben ze hem gevangen
En naar het provoost gebracht.

Soldaatje die moest sterven,
Moest sterven ja de dood,
Het was ook ja, de Koning,
De Koning die ’t gebood.

Zijn lief ging naar de Koning,
Laat mijn soldaatje vrij,
Ik wil ook ja zo gaarne
Zo gaarne bij hem zijn.

‘k Zal U vier raadsels geven,
Zo gij die raden kunt,
Zal ik U wedergeven
Uw soldaatje voor altijd.

Zeg mij, wat is een Koning,
Een Koning zonder land?
Zeg mij wat is het water,
Het water zonder zand?

Een Koning op een speelkaart,
Is een Koning zonder land,
De tranen in mijn ogen,
Zijn ’t water zonder zand.

Zeg mij, wat is een sleutel,
Die op alle sloten past?
Zeg mij, wat is een spiegel,
Een spiegel zonder glas?

Het geld dat is de sleutel,
Die op alle deuren past,
Het hart vol reine liefde,
Is spiegel zonder glas

’t Soldaatje kreeg genade,
’t Soldaatje kreeg pardon,
Omdat het lieve meisje,
De raadsels raden kon.

Was dat geen reine liefde,
Die ’t meisje aan hem bood?
Zo redde zij haar lieveling,
Al van een wisse dood!

Versie 2
(met dank aan Jeanne Albers voor het sturen van de tekst)

Al in de stad van Wenen,
Al in die grote stad.
Waar menig jong soldaatje
zijn inkwartiering had (bis)

Maar onder die soldaten
was een soldaatje bij,
die wou gaan deserteren,
hij was een vriend van mij. (bis)

Hij wou gaan deserteren,
’t was midden in de nachten.
Toen hebben z’ hem gegrepen
en naar ’t cachot gebracht. (bis)

Nu moest ’t soldaatje sterven,
ja, sterven voor de vorst.
Een kogel moest doorboren
doorboren zijne borst. (bis)

Zijn lief ging naar de koning,
Laat mijn soldaatje vrij,
Zo niet dan heb ik morgen
een schaduw aan mijn zij. (bis)

Vier raadsels zal ‘k u geven
als gij die alle raadt,
dan zult gij met de avond
weer zijn bij uw soldaat. (bis)

Zeg mij wat is een koning,
een koning zonder land?
Vertel wat is het water,
het water zonder zand? (bis)

Zeg mij wat is de sleutel,
op alle sloten past?
Vertel wat is een spiegel,
een spiegel zonder glas? (bis)

De koning op de speelkaart,
een koning zonder land.
Het water in mijn ogen
is water zonder zand (bis)

Het geld, dat is de sleutel,
Op alle sloten past.
Een hartje vol van liefde,
een spiegel zonder glas. (bis)

Soldaatje kreeg genade,
soldaatje kreeg pardon,
omdat zijn aardig meisje,
die raadsels raden kon. (bis)

Zo redde nu het meisje,
haar minnaar van de dood.
Is dat geen ware liefde
die ’t meisje hem aanbood. (bis)