Ik weet hier in ons mooie Limburgs landje, Een leuke, kleine, houten bank te staan. Daar zat ik menig uurtje handje in handje, Daar denk ik nu nog met vreugde aan.
Refrein: Want daar zat ik met het meisje van mijn dromen, Stil te vrijen in de maneschijn. Als we samen weer eens langs dat bankje komen, Ach, dan zou ik zo weer twintig willen zijn!
Ja, ja,ja,ja, Ach, dan zou ik zo weer twintig willen zijn!
Met haar heb ik er vaak en graag gezeten, Stil luist’rend naar een kleine nachtegaal. Haar kus deed mij de wereld soms vergeten, Haar lachen was gelijk een zonnestraal!
Refrein
Dat meisje heb ik toen tot vrouw genomen, Waarvoor ik nu het toeval steeds nog dank. Want als ik naga hoe het is gekomen, Dan komt het door die kleine houten bank.
