De jager en het herderinnetje

‘k Ging met een goed gedacht eens spoedig op de jacht
‘k Ging daar al in het groen een wandelingsken doen
‘k Liep daar al in het rond hoor wat ik zingen vond
Een lieflijk gezang dat in mijn horen klonk
Ja ’t was een lieflijk herderinneken, lag in de weide op hare zijde
Met hare schaapkens zeer verheugd van zin zong zij het liedeke van zoete min (bis)

Daarop bleef ik stil staan, ‘k hoorde da liedeken aan
Toen de liefde mij overwon, van die schone maagdeblom
Ik stak mij in het riet en dacht ze ziet mij niet
Maar als ik vernam al tot haar groot verdriet
Begaf ik mij langs de stille dreven ’t meisje verschrikte en was verlegen
Ik sprak haar aan toen de liefde mij overwon ik ben de zoon van enen baron (bis)

Ik sprak: ‘Ach jonge meid als gij zo triestig zijt
Hebt gij dan gene vriend die u oprecht bemint?
Als gij hem geerne ziet laat hem niet in ’t verdriet
O neen schoon herderinne ik geloof u niet
Gij hoort eens naar mijn hert en zinnen ‘k zal u beminnen schoon herderinne
Gij zult bij mij meer vreugde vinden als bij uw schaapjes al in de wei (bis)’

‘Jongman als ik verkeer ’t zal zijn met genen heer
Want ik ben een boerin daar zit geen zorgen in
En als ik ga naar ’t bal is ’t in de koeiestal
’t Is met nen boerenzoon dat ik trouwen zal
Want ik blijf liever herderinne den boerestiele zal ik beminnen
Ja enen heer zijn matras is veel te zacht met boerepap ben ik groot gebracht (bis)’

Nu jager voor het lest schiet op en doet uw best
Maar stoort geen herderin die zit op hare nest
Als u de liefde kwelt in bossen en in veld
En zonder achterdenken uwe jacht verspeld
Want zo een jacht zal uw gauw verdrieten tussen de schaapjes een haasje schieten
’t Is zo verdrietig zo op jacht te gaan en zonder wild naar huis te gaan (bis )