De parade is gedaan

De parade is gedaan
En bij ’t naar huis toe gaan.
Speelt onze stafmuziek.
Omringd door veel publiek;
Een ieder marcheert mee,
Is opgeruimd tevree,
Zo’n buitenkansje ziet
Men dagelijks niet.
Flink in den pas loopt ieder mee
Magere Hein en kleine Kee,
En truitje, Hannes, manke Piet,
Buitenlui ontbreken niet,
En klein en groot, ieder marcheert,
Daar men zich gratis amuseert.
De muziek onzer Infanterie,
Stemt elk blij. Hoera!


En zie dat meisje daar,
Met heerlijk, prachtig haar,
Die kleine deugniet,
Vergeet haar Willem niet;
Pas achttien jaar geweest,
En slank van lijf en leest,
Hoort zij geen trommel slaan,
Of zij sluit zich aan.
Haar hartje klopt in hare borst,
Och als zij het maar wagen dorst.
Zij gaf dan elk soldaat een kus,
Doe het gerust maar lieve zus,
Ik waag er veertien pondjes aan,
Sluit je maar bij de troepen aan;
De muziek onze Infanterie,
Stemt elk blij, Hoera!


Zie daar die krullenbol,
Raakt helemaal op hol;
Als hij soldaten ziet,
Denkt hij aan leren niet.
Pas twaalf jaar geweest,
Ziet hij reeds in den geest
Op Atjeh zich vooraan,
Hij sluit zich bij ons aan.
Zijn hartje klopt in zijne borst:
Hij schreef dan aan de Koningin,
Deel mij bij ’t Indisch Leger in.
Wacht maar geduldig, jonge man,
Voor jou breekt ook de tijd wel an;
De muziek onze Infanterie,
Stemt elk blij, Hoera!


En zie dien grijsaard daar,
Met prachtig zilver haar,
Die oude Invalied,
Vergeet de troepen niet;
Al tachtig jaar geweest
Nog fiks van hoofd en geest,
Hoort hij geen trommel slaan,
Of hij sluit zich aan.
De Willemsorde siert zijn borst,
Hij streed voor Vaderland en Vorst.
De waterlanders treden voor,
Treft militair muziek zijn oor,
Ofschoon hij slechts gebukt kan gaan,
Sluit hij zich bij de troepen aan;
De muziek onze Infanterie,
Stemt elk blij, Hoera!