Met dank aan Betsy van Dijk voor het insturen van de tekst
We leefden in duistere jaren De oorlog die duurde zo lang Wanneer zou het einde eens komen Die vraag maakte ons toen zo bang Toen kwamen de parachutisten We dachten: we worden bevrijd. Het bleek dat ze zich ’n brug vergisten Er kwam nog geen eind aan de strijd
Refrein: Ze gingen een brug te ver, een brug te ver En werden door de vijand opgewacht Ze gingen een brug te ver, een brug te ver En werden daar als beesten afgeslacht Ze gingen een brug te ver,een brug te ver En werden door de vijand opgewacht Ze gingen een brug te ver, een brug te ver En werden daar als beesten afgeslacht
Ze kwamen in grote getale En zweefden daar hoog in de lucht De Duitsers en vele verraders Die sloegen gehaast op de vlucht We noemden die dag : Dolle Dinsdag We huilden en waren zo blij Maar toen kwam die vreeslijke mare ’t Ging fout, onze hoop ging voorbij
Refrein
We zijn ’t al bijna vergeten De honger, de angst en ’t verdriet Maar zij, die daar hebben gestreden De Tommies vergeten we niet Ze liggen bij Arnhem begraven Ze kwamen van her en van ver Die toen hier hun leven eens gaven Alleen maar door een brug te ver!
