’t Alom bekende Nederland Waar menigeen van hield Is door de grote wereldbrand Helaas ook deels vernield De Betuwe, die sprookjestuin Is nu geen sprookje meer Maar bloeit, al ligt ze thans in puin Weldra weer als weleer
Refrein: Eens zal de Betuwe in bloei weer staan Nog mooier en voller dan voorheen Eens groeit op Walcheren weer goudgeel graan We zullen herbouwen steen voor steen We malen weer droog ’t land dat onder water staat Traditie zegt dat Neerlands glorie nooit ten onder gaat Eens zal de Betuwe in bloei weer staan En groeit op Walch’ren goudgeel graan
Door d’eeuwen heen hielden wij stand Bedwongen zelfs de zee Getrouw ’t devies van ’t vaderland Dat luidt ‘je maintiendrai’ Eendrachtig gaan wij aan de slag Tevreden zijn wij pas Wanneer ons land weer worden mag Zo mooi als ’t immer was
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
