Leursch liedeke van Twee Rinuskes - 1892 – 1917 Met dank aan Jeanne Albers voor het insturen van de tekst
Toen de Bruigom een jongetje was, Kwam hij op de Leur soms logeeren. Hij sliep er dan steeds bij zijn neef, Want dat waren twee vrienden die heeren, Hij zei er dan zoo in vertrouwen: Zeg jongen, mama is verkouwen, Of…. zou het somwijlen de baker niet zijn? Zeg, ik denk het mijn! ….
O, Ooievaar! Kwam jij weer neergestreken Moest ik daarom weg? Wat zijn dat toch voor streken? Is dat niet raar, Als ik moet gaan logeeren, Is steeds de baker daar. O, Ooievaar!
’t Gebeerde ook soms andersom, Dat neef in Breda ging logeeren, Natuurlijk voor hetzelfde doel, Dat wisten zij ook wel, die heeren. Die zei er dan zoo in vertrouwen, Zeg, nou is mijn moe weer verkouwen, Of…. zou het somstijd weer de baker zijn? Zeg, ik denk het mijne!….
O, Ooievaar! Kwam jij weer neergestreken Moest ik daarom weg? Wat zijn dat toch voor streken? Is dat niet raar, Als ik moet gaan logeeren, Is steeds de baker daar. O, Ooievaar!
Melodie d' amour Refrein: Oh, Melodie d'amour Breng dat lied naar mijn meisje Vogeltje twiet-twiet…
Oh mon amour Refrein: Oh mon amour, je t'aime Oh mon amour, quand meme Vanaf…
X
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
