(Kees Pruis 1925) Met dank aan Marc Blokland (†) voor het insturen van de tekst
Wie een ernstig leven leeft Wordt mettertijd nog zuur ’t Is zo dom want ons bestaan Is toch zo kort van duur, zo kort van duur ’t Leven is zo kwaad nog niet ’t Is maar wat je er van maakt Neem daarom mijn wijze raad en zing Des ’s morgens als je pas ontwaakt.
Refrein: Nou vandaag de zorg opzij Dan lacht het leven blij Nou geen getreur en geen gezeur Nou breek ik met die ouwe sleur Nou vandaag de zorg opzij Dan lacht het leven blij Het leven is mooi, het leven is rijk En de optimist die heeft gelijk.
Wie deze raad ter harte neemt Wordt binnenkort beslist Van de zwartste zuurste nurks Een vurig optimist, een optimist Alles gaat gewoon zijn gang Trek je geen droefheid aan Denk toch over honderd jaar Weet niemand dat je hebt bestaan.
Refrein
Kom je schoonma op bezoek Trek dan je liefste snuit Zij denkt, da’s vreemd, ik snap het niet En knijpt er tussenuit, er tussenuit Komt de fiscus op bezoek En slaat je boeltje an Zeg dan ik ben een kikkerman Pluk daar nou maar de veren van.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
