Home / Liedjes / Vrouwen en wijn

Vrouwen en wijn

(tekst Fred Staal / muziek: Gerhard Winkler)
Met dank aan Gerrit Weernink voor het insturen van de tekst

In de gouden zonneschijn
Met zijn wagentje vol wijn
Rijdt Enrico met zijn ezel naar Milaan
En vlak naast hem zit zijn schat Bruingebrand door ’t zonnebad
En Enrico geeft haar zingend te verstaan:

Refrein:
Vrouwen en wijn, vrouwen en wijn,
Neem je die twee mee op reis
Bij maneschijn, bij maneschijn
Dan raakt je hart van de wijs.
Zoet is de wijn, zoet is de wijn,
Maar zoeter smaakt nog een zoen.
En tot slot bezwijkt, hoe je ’t ook bekijkt.
Toch je hart voor vrouwen en wijn.

En komt Enrico ’s middags aan,
In de schone stad Milaan,
Rijdt hij daad’lijk naar café “de Witte Kat’
En zijn ezel vindt dat fijn,
Die krijgt water, hij krijgt wijn,
En Enrico zoekt een plaatsje met zijn schat.

Refrein

In de gouden zonneschijn,
Met zijn wagentje vol wijn,
Rijdt Enrico met zijn ezel menig jaar.
En vlak naast hem zit zijn schat,
Bruingebrand door ’t zonnebad,
En die twee worden op zeek’re dag een paar..

Refrein

Hij roept dan: “Schenk ons in, kastelein’
Want ik breng je weer wijn.
Op de weg naar Milaan,
Heeft de zon hoog gestaan.
Hallo, kom schat, je houdt toch van mij
Schuif je stoel dichterbij, Zo pleegt het gesprek te zijn, bij wijn.
Dát eindigt in gevrij!

Refrein