Waar de blanke top der duinen Schittert in den zonnegloed. En de Noordzee, vriend’lijk bruisend, Neêrlands smalle kust begroet, Juich ik aan het vlakke strand: Juich ik aan het vlakke strand: ‘k Heb u lief, mijn Nederland! ‘k Heb u lief, mijn Nederland!
Waar het lachend groen der heuvels ’t Kleed der stille heide-omzoomt, Waar langs rijk beladen velden Rijn of Maas of Schelde stroomt. Klinkt mijn lied op oude trant: Klinkt mijn lied op oude trant: ‘k heb u lief, mijn Nederland! ‘k heb u lief, mijn Nederland!
Blijf gezegend, land der Vaad’ren Make-u eendracht sterk en groot, Blijve ’t volk der Koninginne Hou en trouw in nood en dood! Doe zo ieder ’t woord gestand: Doe zo ieder ’t woord gestand: ‘k Heb u lief, mijn Nederland! ‘k Heb u lief, mijn Nederland!
In de Tweede Wereldoorlog zongen we:
Waar de blanke top der duinen, Afgezet met prikkeldraad, Waar op ied’re honderd meter, Zo’n verdraaide rotmof staat, Juich ik aan het afgezette strand: Juich ik aan het afgezette strand: Ze komen nooit in Engeland! Ze komen nooit in Engeland!
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
