Home / Liedjes / Vreugde

Vreugde

Ik weet niet of ik de waarheid spreek,
Zij is zoo heel bijzonder.
Wat eerst in haar eenvoudig leek,
Is nu voor mij een wonder.

Haar oogen zijn zo wonderrijk,
En vol geheime wenken.
Wanneer ik in haar oogen kijk,
Dan kan ik niet meer denken.

Ik weet niet wat dat wezen mag,
Ik kan ’t niemand zeggen.
Want wat ik in haar oogen zag,
Is toch niet uit te leggen.

Haar oogen zijn zoo somber zwart,
Als donkere violen.
En in haar oogen ligt het hart,
Gansch liefelijk verscholen.

Haar stem klinkt liefgezind en zacht,
En fluistert zoete dingen.
Al wat haar hartje heeft bedacht,
Dat wil haar mondje zingen.

Haar handjes zijn naïef en klein,
Zoo stil en zoo voorzichtig.
Maar als ze boos of droevig zijn,
Dan doen ze soms gewichtig.

Ik weet niet of ik waarheid spreek,
Zij is zoo heel bijzonder.
Wat eerst in haar eenvoudig leek,
Is nu voor mij een wonder.