
Moeder Taks zegt: “Kind wees braaf:
wij gaan naar de fotograaf!
Vader, krijg je nieuwe hoed,
veeg de kruimels van je snoet!
‘k Laat de afwas nu maar staan
tot vanavond. — kom, we gaan!”
Flok, de fotograaf, roept: “Waf!
Dame, zet uw hoed maar af.
Juist meneer, gaat u daar staan.
Laat mevrouw maar zitten gaan
met de kleine meid op schoot.
Niet zo stijf daar, met die poot!
Dame, houd uw staartje stil
als u mooi op ’t plaatje wil.
Want als u zo kwispelstaart,
dan bederft de prentbriefkaart!
Juist meneer, de borst vooruit,
maar trek niet zo ’n barse snuit.
U moet allen vriend’lijk kijken,
anders zou ’t een treurspel lijken.
Maar als U van het lachen proest
gaat het óók niet. Dus nu koest!
’t Duurt een enkel ogenblik.
Opgelet nu. Eén….twee… klik!
Dank u. ’t Heeft niet lang geduurd,
morgen wordt het thuis gestuurd.”