Home / Liedjes / Meneer de president

Meneer de president

Schrijver: Boris Vian (1920 - 1959)
Met dank aan Jeanne Albers voor het insturen van de tekst

Meneer de president
´k schrijf u een brief bij deze,
die u wellicht zult lezen
hoewel u mij niet kent.
Vanmorgen kwam de post
mij met uw oproep wekken
om naar het front te trekken
als vechter uitgedost.
Meneer al bent u groot,
u moet het mij vergeven,
maar ik schiet in dit leven
geen arme and´ren dood.
Al stelt het u teleur,
´k heb mijn besluit genomen
niet naar het front te komen.
Ik word een deserteur.
Mijn vader stierf als held.
Mijn broers zijn eens vertrokken
in fraaie wapenrokken
ze sneuvelden in ´t veld.
Mijn moeder huilde lang
Nu ligt ze onder de zoden
daar kan geen bom haar doden
daar is ze niet meer bang.
Toen ´k krijgsgevangen zat
heeft men mijn vrouw gestolen
mijn hart, mijn trouw gestolen
en al wat ik bezat.
Nu sluit ik morgenvroeg
de deur af naar ´t verleden
´k Ga zwerven door het heden
want zo is het genoeg.
Ik trek van noord naar zuid.
Ik trek door zon en regen.
Ik loop de mensen tegen
en draag mijn boodschap uit.
´k Negeer het kil bevel
en weiger om te strijden
en weiger om te lijden.
´k Blijf uit die oorlogshel.
Meneer de president,
waarom ons bloed te vragen?
Ga zelf uw leven wagen
als u zo moedig bent.
Nee, ik draag geen geweer
geef opdracht aan uw heren
mij niet te arresteren
knal mij gewoon maar neer.

Boris Paul Vian (Ville-d'Avray; 10 maart 1920 - nabij Parijs, 23 juni 1959)
Boris Vian schreef en zong een meesterwerk. De auteur van het chanson Le déserteur overleed vijftig jaar geleden. Zijn chanson, dat in 1954 verscheen, wordt nog steeds vertaald en gezongen. Het lijkt wel muzikaal werelderfgoed geworden. Een lied met geschiedenis.