Volgens opoes laatste wensen op het sterfbed vastgesteld
werd ze niet gewoon begraven maar verbrand op Westerveld.
Na die plechtigheid kreeg vader een zakkie met wat as,
en toen moest ie maar geloven dat het hele opoe was.
Bij zijn thuiskomst legt ie ’t zakkie op de schoorsteenmantel neer,
daar komt Wimpie hem al tegen, ha daar heb je Paatje weer.
Pa is dat een zak met lekkers wat u daar heb neergelegd,
kom zegt Vader eerst naar Moeder, dat komt strakkies wel terecht.
Wimpie ging gewillig mede naar de achterkamer toe,
waar Pa alles moest vertellen van die goeie Otepoe.
Moe viel bijna van der eige, ook de meid was overstuur,
van dat ijselijke praten over ’t lijksverbrandingsvuur.
Onder al die consternatie was er stiekem een gesmeerd,
Wim was naar de mooie kamer, stiekem weer teruggekeerd,
zakkie lekkers was te machtig voor het kinderlijke brein,
gauw us kijken of het soms ook toverballen zoude zijn.
Ja daar ligt ’t op de schoorsteen nu eens proeven hoe het smaakt.
Maar owee daar nadert Vader die in woede is geraakt.
Kom nu toch us effe kijken riep hij uit z’n stuipe kop,
grote God nou vreet die bliksem onze hele Opoe op.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.