Schrijver: Paul van Zurk Met dank aan Jeanne Albers voor het insturen van de tekst
Zie je hem ook wel eens staan, zo treurig,
stil en alleen en ook vaak wat humeurig?
Is hij dan droevig of bang als een wezel
of is er iets anders met Evert de Ezel?
Waarom toch doet ie vaak koppig en stug?
Of gooit ie je plotseling ‘hoeps’ van zijn rug?
Of loopt hij naar achter in plaats van naar voren?
Of doet ie soms net of hij niet kan horen?
Dat komt nu gewoon door het gekke probleem:
‘I-ja’, kan hij zeggen maar hoe zegt ie: ‘I-neen?’
Dus vraagt iemand: ‘Evert, zeg help j’ even mee?’
Dan zegt ie: ‘I-ja’, ook al denkt ie: ‘I-nee’.
Vaak denkt hij treurig: ‘Wat ben ik toch stom!’
‘Was ‘k maar een Paard, want die hinnikt erom’.
‘Geen Zebra natuurlijk, over hem loop je heen’.
‘Die stoot zich te vaak aan dezelfde steen’.
Een ‘Nee-zeggen’-cursus had geen resultaat.
Ook goede adviezen hadden geen baat.
Hij trok zich toen terug in z’n stille verdriet.
Soms huilebalkt hij, als niemand het ziet.
Dus…
Als je een ezel ziet staan in het groen
en vraag je hem vriendelijk iets voor je te doen,
dan ben je gewaarschuwd en dat telt voor twee:
als een ezel ‘I-ja’ zegt, bedoelt ie ‘I-nee’.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
