Met dank aan Wilma Smeets voor het insturen van de tekst
Het leed is geleden,
de strijd is geslecht.
Het ‘Boek’ is omstreden,
dit wordt er gezegd.
Het kruit is verschoten,
geen pijlen meer op mijn boog,
blijft over: ‘Geloof’.
Het ‘Zelf’ overwonnen,
geen regel verzonnen.
Twijfels vervagen, de mist trekt op.
Geen angst meer, geen vragen,
extase ten top.
De ‘Rit’ is gereden, de zon is in zicht: Ik zwicht.
Omringd door een ‘Liefde’, die het aardse niet kent, laat ik los de materie, waar ik aan was gewend.
Vol overgave, het onbekende tegemoet, laat ik achter voor eenieder een lieve lieve groet.
