Home / Gedichten / De wraakgodin

De wraakgodin



De kou sluipt heel zacht naderbij
zo zacht dat zij het nauw’lijks voelt
’t is als de komst van het getij
dat stiekem met de stranden kroelt.

Het is er en verdwijnt ook weer
als ijs en sneeuw en zon en wind
de kilte doet haar hart zo zeer
dat eenzaam is en onbemind.

Een hand van ijs beroert haar oog
dat ’t licht daardoor niet ziet
en blind gaat zij de toekomst in.

De weg daalt diep, gaat niet omhoog
zij zingt het treurig levenslied
van de volmaakte wraakgodin.

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten