Met dank aan Willem van Baardewijk voor het insturen van de tekst
Een gedicht niet lezen is ongeveer als het niet innemen van een hoognodig medicijn. Niet even mogen stilstaan.. Als verlicht despoot mag de dichter dwingend zijn hierin..
De stilte tussen het ademen even heel even gaat het niet om overleven, maar alleen om zijn..
Stel je voor dat je de zin van je eigen zin zomaar in de schoot geworpen krijgt. Stel je voor dat die schoonheid zomaar aan je voorbij gaat’ Stel je voor dat je je eigen verlossing mist. Stel je voor dat je het verlangen niet hebt het verlangen naar je eigen vrijheid. Je eigen weg je waarheid je leven. Stel je voor dat je je niet spiegelt aan de symbolen. Dan Dan heeft zelfs Bach voor niets geleefd.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
