Met dank aan Willem van Baardewijk voor het insturen van de tekst
Even was er een moment dat ik de woorden zag oplichten in bezwerend gezang. Alsof het iedere dag de ochtend van een nieuw leven was.
Het maakte niet uit waar of op wie ik verliefd was. Het kon de late maan zijn of jouw ogen die mijn verten vol zonnebloemen zagen of het vroeg frisruikende gras.
Even was er een moment dat alles in de stilte viel. Een plotselinge zachte dood die eeuwen duurde. Toen wist ik dat in alle tijden waarin ik er niet was of nooit zal zijn mijn lied zal klinken.
