
Geplukt uit een der velen
dwingend doch niet ruw
trekt hij haar uit witte lakens
tijd is hier en gekomen
het serene wordt haar ontnomen
Hij vlijt haar teder neder
vingers beroeren haar zacht
trillend onder warme adem
liggend vlak gespreid
zoals zij op hem wacht
De pen dringt zich aan haar op
beroeren doet pijn vergeten
brengt haar naar andere oorden
laat haar gesloten achter
gevuld met fluisterende woorden