Met dank aan Anton van der Haar voor het insturen van de tekst
Een eenzaamheid van ongelijke strekking geeft na verloop van jaren matte glans het verderf van deze wereld geeft een hartstochtelijk verlangen naar vroeger van zorgeloosheid die eigenlijk nooit bestond waarvan amper in de verte iets verborgen lag opzij geschoven door de fragiele kinderziel
Ik zie de Herder met het lammetje op zijn schouder om het kind te hoeden voor bange eenzaamheid te jong nog voor deze wrede wereld doch nooit geweten dat kinderlijk gedachtegoed zo een een relativerend vermogen in zich heeft het geluk dat weet te verdringen de dingen die hun innerlijk niet mogen bederven
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
