(August Snieders 1825-1904) Met dank aan Andreas Jaquet voor het insturen van de tekst
Een lijkhuis was gans Nederland Een lijkhuis waar men niet dorst wenen Trots rees de keizer, trots omschenen Door wapenglans en stedenbrand Elk bracht zijn schat aan Cesar’s voeten De jongeling kwam hem nederig groeten Gelijk den slaaf, de dood nabij Spionnen waarden door ons midden En slechts in ’t harte dorst men bidden Red God ons van de dwingelandij
God heeft dien kreet gehoord van ’t volk Dat afgetobt door wonde op wonde Wel bidden maar niet strijden konde En ziet,n u klom een donderwolk Een onweer op, zo groot zo donker Zo vreselijk, dat het hel geflonker Der keizers-kroon — een zon voorheen Opstralend door de hemelen borend Neerstralend in geen zeediep smorend Een nachtelicht op een lijkbaar scheen
Want heller dan die kroonglans blonk Gods bliksem door de zwarte wolken En ’t hovelinglied der slavenvolken Versmachte toen Gods donder klonk Wat is dat zwart in ’t noord zich vormend ? Een troep barbaren spoorslags stormend In wilde jacht, op moorden heet Van waar die duizend bliksemglansen ’t Is ’t flikkeren van kozakken-lansen Die donderslag?een hurrah kreet
O wee! trapt dan de het man niet In Polen ’t vaan der vrijheid weder? Neen, toen, toen rees de vrijheid weder Uit ’t bloedspoor dat hij achter liet Een dronken troep met broze lansen Joeg ’t schitterend leger uit zijn schansen Dat ooit bestond: God wilde ’t zo Zijn keizer hield de vlucht niet tegen Maar daagde met gebroken degen Ter uitvaart elk—te Waterloo
Toen was de bloedstroom leeggeplast De zon deed weer haar gouden stralen Op ’t trillend land en zeevlak dalen Maar Neerland hield de lont nog vast Toen groots in ’t strijden lijk in ’t hopen Sloeg op ’t kanon ’t gezangboek open En hief tot God het dankbaar oog De heer, barmhartig op die bede Schreef aan ’t azuur den bond der vrede Door een oranje regenboog
’t Was feest, ja feest gebloemte en vlag Omkransten Neerlands enge gouwen De moeder mocht haar zoon behouden En die in ’t kantelend wiegje lag Zou niet gedoemd zijn om het wapen Der wreed vermoorden op te rapen Tot wreking der uitheemse schand Ploeg bouwer veilig weer uw akker Schud nijverheid uw zonen wakker Ziel koopvaardij van Nederland
Zie nakroost, nu ’t halfeeuwig werk De welvaart heerst in dorp en steden Oud Neerland boogt op eigen zeden De vrijheid heerst in elke kerk Verschillend klinken wel de psalmen Maar als ’t Wilhelmuslied komt te galmen Stijgt toch die zang uit aller borst En riep Oranje Neerlands knapen Dan greep het kind zelfs naar het wapen Voor eigen land, voor eigen vorst
Gij schimmen die den roem verwierft Op ’t smeltend sneeuwtapijt geschreven Vergeten maar ons dier gebleven Gij die, den dwingeland vloekend stierft Rijs garde d’honneur, ’t juweel der benden Sla ’t bloedig doodskleed om de lenden En keer naar uw geboortegrond Vertel hoe Neerland werd geschonden Ruk af uw doodskleed, toon uw wonden Kom ga met de offerschalen rond
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
