Home / Gedichten / De wiedsterkens

De wiedsterkens

(Alice Nahon1896-1933)
Met dank aan Andreas Jaquet voor het insturen van de tekst

Onz’kerels hebben ’t zaad gezaaid
In Vlaamse grond
Maar voor dat d’oogst zal afgemaaid
Zo goudig blond
Behoeft een zorge zacht en sterk
Van vrouwenhand
Die doet het edele wiederswerk
Op ’t Vlaamse land
Weet dat uw veld niet bloeiend wordt
Wanneer ge tegen ’t werken mort
Een schone ziel, een grove schort
Die wiedsters zijn er veel te kort
In Vlaanderen
Wordt wakker, wordt wakker
Voor Vlaanderens grote akker
Vergeet toch niet wat uw naam bediedt
O wiedsterkens, o wiedsterkens
Als ge wiedsterkens heet
Is ’t uw plicht dat ge wiedt
O wiedsterkens, o wiedsterkens
Van het Vlaamse veld
In ’t stil gedoe van iedere dag
Wat niemand telt
Zelfs in uw leed en in uw lach
Daar vind ge een veld
Daar kunt ge wieden ’t vreemde kruid
In spraak en lied
Maar rukt het met den wortel uit
Of ’t kruid verschiet
En in uw vrouwelijk gemoed
Zal komen lijk een zegening zoet
Het weten schoon, het weten zoet
Dat gij voor Vlaanderen ook iets doet
Voor Vlaanderen

Niet wat je zoekt? Plaats een oproep!

Zelf een gedicht toevoegen

Terug naar overzicht

Maak uw keuze

Bekijk ook

De wiedsterkens

SeniorPlaza.nl

Menu

Interactie

Populair

Nieuwsbrief