(Martinus Nijhof, 1894-1953) Met dank aan Hanneke Peters en Cor Heuvelmans voor het insturen van de tekst
Hoe zijn eeuwige, grote wond’ren Steeds beschermend om ons zijn, Nimmer zong je, moeder, zonder ‘n Beven, dat refrein. Dan zag ik de sterren flonk’ren En de maan door de wolken gaan, d’ Oude nacht met wijze, donk’re Ogen voor me staan.
