Klein Treesje aan de hemelpoort

Treesje
Goedemorgen Sinte Petrus, mag ik a.u.b. erdoor?
Ik wil zo graag de hemel ingaan, ik heb een kaartje toch ervoor.
Petrus
Wat!? zegt Petrus, heb jij een kaartje?
Maar we gaan hier niet op reis.
Treesje
Nee, zegt Treesje, maar ach Petrus, kijk nu eens naar dit bewijs.
Petrus
En waar zijn de goede werken, die je op aarde hebt gedaan,
Zonder deugden en verdiensten kunt ge hier niet binnen gaan.
Treesje
Toch wel goede heilige Petrus, ik ben nog maar zo klein,
Gisteren werd ik 7 jaren. U zult toch zo streng niet zijn.
Petrus
Nu, sprak Petrus ernstig vriendelijk, geef eens even hier, me kind,
Ik ben nieuwsgierig wat ik daar wel vind.
En terwijl de heilige Petrus ’t kaartje las, werd zijn gelaat blij en vrolijk.
Treesje riep hij: “ik heb gelezen wat hier staat.”
En wie gaf je dan dit kaartje voor den hemel toch wel zeg?
Treesje
O, dat kreeg ik van een engel en die zei mij onderweg,
Treesje, als je boven aankomt zeg dan aan Sint Petrus maar,
Mag ik a.u.b. naar ons lief Heertje, ik heb een toegangskaart ziedaar
Mag ik nu naar ons lief Heertje, O, wat is het hier toch mooi.
Petrus
Wacht , zei Petrus, ik zie Maria, zij brengt u voor Jezus’ troon.

En nu zult gij graag ook weten wat op Treesjes kaartje stond,
Hoor dan wat de Heilige Petrus daar wel op te lezen vond.
Treesje heeft geheel haar leven steeds Maria trouw bemind.
Elke zaterdag ook bood zij een offertje aan Maria aan,
Door op dien dag nooit te snoepen en daaronder zag hij staan:
Treesje heeft deze aard verlaten al is zij nog pas 7 jaar,
Trouw beminde zij Maria, dus de hemel is voor haar.